De barbier van W.A. Scholten

Vanmiddag op bezoek geweest bij Eduard M. (87). Wijlen zijn vrouw was een nicht van mijn vader, en van een eerder bezoek, omstreeks 1992, wist ik dat zij heel veel familie-foto’s hadden.

Vooraf maakten we de afspraak dat ik de foto’s van mijn gading kon lenen, om ze bij me thuis in te scannen en dan meteen weer terug te brengen. Maar toen ik eenmaal bij hem zat bleek, dat ik ze niet mee mocht nemen. Hij en wijlen zijn vrouw hadden nogal slechte ervaringen met het uitlenen van oude foto’s, zei hij. Ook bleek dat zij alles intussen weinig systematische had ingeplakt in een album. Gelukkig had ik wel mijn camera bij me en heb ik uit de losse hand een aantal reproducties kunnen maken. Maar de kwaliteit is natuurlijk lang niet die van scans en daarom heb ik de nieuwe afspraak gemaakt dat ik weer bij hem terugkom met laptop en scanner. Helaas heb ik geen laptop. maar goed, die organiseer ik dan nog wel.

De oude baas vertelde ook wat over zijn eigen familie. Als kind was hij regelmatig in het Scholtenshuis aan de Grote Markt geweest. Zijn vader werkte namelijk als barbier, niet met een winkel, maar bij notabelen aan huis. Zo schoor en knipte hij een Jonkheer van Swinderen, gouverneur Tjarda van Starkenborg en de industrieel W.A. Scholten II. Scholten en de barbier noemden elkaar zelfs bij de voornaam, wat zijn oorzaak had in het feit dat de moeder van de barbier, dus Eduards’ grootmoeder, min was geweest bij de familie Scholten (ik denk in dienst van Jan Evert).

Voor Willem Albert Scholten II knapte de barbier ook allerlei andere karweitjes op. Zag Scholten bij een uitdrager op de markt een leuk antiek kop en schoteltje, dan stuurde hij zijn barbier erop af, om dat spul niet al te duur voor hem op de kop te tikken. De barbier dong dan bij de uitdrager af, maar rekende Scholten de oorspronkelijke vraagprijs, zodat hij niet alleen het boodschappersloon, maar ook het prijsverschil in zijn zak kon steken.