Een ander ‘Bureau’
Geplaatst op: 25 oktober 2007 Hoort bij: Geschiedenis Een reactie plaatsenIn dit boekje komt een fantastische anecote voor over Sturla Gudlaugsson, die in de tweede helft van de jaren zestig een poos directeur was van het Rijksbureau voor Kunsthistorische Dokumentatie (RKD). Over deze Gudlaugsson ging het gerucht dat hij ’s morgens heel vroeg, als er nog geen enkele collega aanwezig was, naar zijn kamer op het RKD sloop, om er dan pas om half zes ’s middags weer uit te komen, als alle collega’s het pand al hadden verlaten. Op de onverwachte binnenkomst van een medewerkster reageerde Gudlaugsson eens heel geagiteerd en paniekerig. Tegen deze medewerkster riep hij: “U ziet toch dat ik er niet ben?!”
Dezelfde Gudlaugsson en zijn kamergenoot zaten ook eens op een zaterdagavond nog te werken op het RKD. Dat gebeurde vrij ingespannen, je kon een speld horen vallen. Na een uur zo in diepe stilte tegenover elkaar gezeten te hebben zegt Gudlaugsson tegen zijn kamergenoot: “Hè, wat is het hier gezellig!”
groninganus 
In de tijd dat ik bij Natuurkunde””werkte aan de Westersingel, was daar ook een drs. met een eigen experimenteerkamer, die bij nacht en ontij werkte. Die liep je vaak straal voorbij zonder iets te zeggen, haastig, half schuifelend langs de muren. ’s Nachts nam hij altijd zijn fiets mee naar zijn kamer.
Ik heb me nog wel eens afgevraagd of het iets zinvols was, waar hij mee bezig was, of dat ze hem z’n gang lieten gaan omdat hij dan tenminste niet ontspoorde.
Toch kon je, als hem dat zo uitkwam, best een enkele keer een geanimeerd gesprek met hem hebben, als het ging over wat hij van je nodig had.
@Niklas,
Kijk hier eens:
http://www.flickr.com/photos/terecht/tags/kasteel/
Heb jij daar WF Hermans ook nog meegemaakt?
Ja ik! (als student)
MRe
@Niklas: Natuurkunde had naast het gebouw aan de Westersingel (oorspronkelijk metaalvrij voor onderzoek naar magnetisme; hoewel de tramlijn er direkt naastliep) ook ruimte in “Slot Bommelstein”.
Vooral van dat gebouw herinner ik me de meest vreemde gangetjes, trappen en deuren. In de kantine bijv. zat een onopvallende deur die op een erg smal gangetje uitkwam waar een trap naar een paar werkvertrekken leidde die op geen andere manier bereikbaar waren. Ik herinner me daar een mondeling tentamen op de werkkamer van een docent die alleen maar historie van werktuigen gaf wat je in het kader van maatschappij en samenleving mocht volgen. Machtig interessant maar geen zuivere natuurkunde.
En natuurlijk de deur achter het bord in de kleine collegezaal die via een wenteltrap naar één werkkamer leidde.
Er bestaan dus ook Alfanerds.