“Everything the urban cyclist needs

Ik zag weer eens een lofzang op Groningen als fietsstad, dit maal door een Engelse verkeerskundige:

“The city of Groningen has some of the highest cycle use anywhere in the World. It’s cycle city number one – and that’s not just in the city centre. I hired a bike and rolled on out from the centre, at random, to see how far the dominance of the bicycle radiated outwards. I kept going to the edge of town and beyond and it was bicycle priority and bicycles all the way. You get used to non-stop rolling and drifting along – not stopping except at the odd hard red signal. Negotiating your way along but supported by guiding signs and lines till I’d rolled right out to the city limits and beyond, along the dykes into a big red winter sunset.

I felt moved that a city could do this. Organise itself in such a civilised way. The car secondary, tamed, servile. And none of the elitism of British cyclists and bicycles – no mountain bikes or racers. Everyone on the same standard practical Dutch bike – integral locks, mudgards, lights, chainguard and rack. Everything the urban cyclist needs and no more. Utterly democratic – all races, ages, genders – all rolling along serenely .”

De man is ook een grote bewonderaar van wijlen Hans Monderman, die alle verkeer bij elkaar wilde voegen. In Haren zal menigeen met hem van mening verschillen. En ook in Drachten. Over Drachten gesproken, die plaats heeft hij bekeken in het kader van een rapport dat hij over Friesland samenstelde. In zijn stukje vindt men een link naar dat rapport.