Een bibliotheek waar nog werd gerookt
Geplaatst op: 14 juli 2008 Hoort bij: autobio Een reactie plaatsen
Het Instituut voor Geschiedenis aan de Heresingel, mei 1975. De Aktiegroep Aktivering (AA) heeft de achterban bijeengeroepen in de bibliotheek. Er wordt gestemd over het voorstel om uit alle bestuurlijke raden en commissies te stappen. Een grote meerderheid is voor.
In die bibliotheek stonden de meest recene aanwinsten op de schoorsteenmantel. Linksachter had je een kamertje met naslagwerken. In de kast rechtsachteraan op de foto staat de gedegen pocketserie Fischer Weltgeschichte, waarvan ik ook nog vier deeltjes bezit. Die kreeg je aangeraden. Ik denk niet dat docenten dat nu nog doen, Duitse literatuur aanraden.
Achter de glazen scheidingswand met deur zie je de serre. Daar stond de IBM-typemachine met roterende letterbolletjes, één voor letters rechtop en de ander voor scheve. Op dat hypermoderne apparaat typte de Groniek-redactie de kopij in stroken uit, om die vervolgens met tussenkopjes en illustraties op modelpagina’s te plakken. Zowel in de serre, als in de bibliotheek was roken toegestaan. Er stonden nog asbakken op de tafels.
Van de aanwezigen herken ik een paar mede-eerstejaars, zoals Hans Meijer, Peter Stuart, en Saskia Rust. Meer tegen de achterwand en de deur naar de serre staan de big shots van de AA, de ouderejaars die op dat moment de raden bemannen: Michiel Baud, Wouter Hugenholtz, Paul van Tongeren, Jack Hofman, Klaas van Berkel en Frank van Vree. Ook zij steken merendeels een hand omhoog.
Tegen die achterwand stond ook altijd de projector op de filmavonden van de GHD Ubbo Emmius, de studievereniging. Andrei Rublev van Tarkovsky heb ik hier gezien. Bovendien organiseerde die studieclub hier geregeld lezingen. Daarvan herinner ik me vooral de voordrachten van Norman Cohn en Peter Burke, historici waar we als Groniek-redactie ook de nodige aandacht aan hebben besteed.
In 1981 verhuisde het Instituut voor Geschiedenis naar een schoolgebouw aan de Grote Rozenstraat. In het Zwitserse chalet op heresingel 13 kwamen de polemologen. Ik was dus in 27 jaar niet in dit gewezen onderkomenvoor de historici geweest. Maar naar aanleiding van het logje over het te koop staan van het pand, kreeg ik een uitnodiging van de nieuwe eigenaar om rond te komen kijken. Samen met een oud-studiegenoot ben ik er vanmiddag geweest.
Er bleek veel veranderd. Zo was de vroegere bibliotheek in twee ruimtes verdeeld:

En ontbraken op de monumentale schoorsteenmantel uiteraard de nieuwe aanwinsten:

Maar het parket leek nog hetzelfde en de serre was nog net zo aangenaam licht als toen:

Tim, bedankt!

Prachtig pand, ik wil hem wel. Doe maar, pakt u maar in. En als de makelaar de prijs niet wil noemen nou, dan kan het alleen maar meevallen toch? 😉
@Dondersteen,
Er IS een nieuwe eigenaar. Hij heeft ons rondgeleid.
Wordt het een gewone woning?
Leuk met zo’n historie. Die serre is het helemaal.
@Brimstone,
Het was al een ‘gewone’ woning sinds 1990 of zo, en dat blijft het.
Wat een prachtig pand en de gekleurde raampjes in de serre zijn prachtig.
Die jongen op de voorgrond met een cigaret, een bril op en een meewarige glimlach is niet voor. Wie is hij?
Ik zie nog drie of vier zonder een hand in de lucht. Links. Wie zijn zij?
En die baardmans rechts van het midden, die resoluut zijn arm omhoog heeft met blik vergezeld. Wie is hij?
Die laatste is Peter Stuart, maar de rest ken ik niet (meer). En die jongen rechtsvoor heeft geen cigaret, maar steekt zijn hand aarzelend omhoog.