De Fongers van mijn vader
Geplaatst op: 23 augustus 2008 Hoort bij: Familie Een reactie plaatsen
Fongers kwam hier al menigmaal ter sprake. Zonder dat ik me er bewust van was, dat mijn vader ook op zo’n fiets reed. Maar vandaag kwam er een nota uit een oude ordner tevoorschijn, die dat aantoont.
Mijn vader kocht zijn Fongers in het voorjaar van 1951 bij smid Faber. Op zich kostte het rijwiel 150 en een halve gulden, maar daar kwamen nog eens ruim 22 overheen voor het slot, de kilometerteller en de Philips lantaarn. Blijkbaar zat er op zijn oude fiets nog een redelijk nieuw zadel, want smid Faber haalde het zadel van de nieuwe fiets af en gaf daarvoor korting. Ook ruilde mijn vader zijn oude fiets in voor 20 gulden. Bleef over een rekening van ruim 144 gulden, die hij getuige het zegel binnen een week voldeed.
In 1951 had mijn vader een inkomen van 2000 gulden, blijkt uit een ander stuk. Gaan we uit van 50 werkweken, dan verdiende hij 40 gulden per week. Voor de fiets moest hij dus drie à vier weken werken.
groninganus 
In 1951 een salaris van 2000 gulden? Dan de oude gelkhinge een meer dan behoorlijke baan. Wat deed die?
Het zal wel wat langer hebben geduurd, want in die drie à vier weken moest het gezin nog wel de kost hebben …
@Martin,
Het is geen regulier salaris. Mijn vader deed als zelfstandig gevestigd boekhouder de administratie voor allerlei boeren en middenstanders in de wijde omgeving. De fiets had hij nodig om bij zijn klanten te komen. Later kocht hij een brommer.
@Jan,
Hij was toen nog niet getrouwd.
Ik zou weleens een foto van een geschilderd konijn/haas willen zien!!!!
Wedden dat het een keertje zover is???
Ervan uitgaande dat die 2000 gulden per jaar bruto was, zal hij dus meer dan 3 Ã 4 weken hebben moeten werken voor die fiets. Ik weet niet wat de belastingdruk was in die dagen (vast minder dan de 50% die Wouter Bos hedentendage van een beetje bovenmodaler wenst te ontvangen), maar als het 30% was, moest je vader dus ruim 5 weken werken. Maar dan had-ie ook een fiets die 100 jaar mee zou gaan…
@Haren Foto,
U heeft gelijk. Het ging om het “Vastgesteld zuiver inkomen” voor de definitieve aanslag inkomstenbelasting, die 231 gulden bedroeg.
De nota is op zich al prachtig maar dat zegeltje, dat is toch wel de slagroom op de taart! Ik kreeg deze week van mijn moeder nog oude voedselbonnen, ik had er ook al een aantal, tastbare geschiedenis…
Hoe lang met men tegenwoordig werken voor een auto?
Een fietslamp van zestien gulden! Daar kon je een maand van eten.
Een fiets van 4000 Ã 5000 euros.
Voor een beetje auto moet je tegenwoordig
iets langer werken. Maar dan hoef je niet te trappen. Wel krijg je dan gekke kriebels op de benen en een overproportionele buik.
En men heeft maar één zondag in de week op de drentse hei om deze noodlottigheden in gedachten weg te wensen werken.
Heel erg leuk zo een oude rekening!
Mvgr Mark.