Petje Pitamientje, boos en blij
Geplaatst op: 1 september 2008 Hoort bij: Familie Een reactie plaatsenBoos, omdat zijn vader niet wil dat hij nog eens zoetigheid op zijn brood smeert:
Blij, omdat een laag smeerkaas op de boterham toch ook wel lekker is:
groninganus 
Dit zijn de overblijfselen van zijn melkgebit.
Ik als grote snoeper van muntdrop, pepermunten, schokola en een vulling van 8 suikerklonten in een mok koffie kan beamen, dat mijn kiezen hieronder hebben geleden, maar dat 6 van mijn onderste voortanden nog steeds ongeplombeerd zijn. Boven tel ik nog steeds 4 onaangetaste voortanden, naast de twee in het midden, die een tweelingplombage hebben ondergaan.
Ik ga deze ontboezemingen even afkloppen op hout, en neem er drie pepermunten op.
Geplombeerd! Wat fijn, ik was het woord vergeten. Heel vroeger heette een sorbet een plombière. Toepasselijk.
Sorry, de vorige reactie is per ongeluk anoniem geplaatst
Wat een lekker schoffie! Maar op Petje Pitamientje was ik gewoon verliefd toentertijd. Wat is er van hem terechtgekomen? *gaat er vanuit dat Harry overal een antwoord op heeft* 🙂
Het is een prachtig tweeluikje! 🙂
@Wieneke,
Googelen?
*slaat handen ineen van verbazing* Kan je dat óók al, Harry? Goochelen?
Ja, volgens mij is er ook gegoocheld. Het zwarte meeuwtje tussen de tanden van Pitje lijkt mij onwaarheidsgetrouw. En daarmee weer een bewijs ervoor dat we best zoetigheid mogen slikken, zonder catastrofale consequenties. We poetsen wel goed ons gebit natuurlijk, dat spreekt vanzelf.
@Wieneke: hij heeft zelfs een weblog, al heeft hij er al heel lang niets meer op geplaatst.
@Dineke,
Markeert er wat aan je bookmark of zit er een verkeerde feed in je reader?