‘Onzinverhaal’
Geplaatst op: 21 oktober 2008 Hoort bij: Het Noorden Een reactie plaatsenIn het papieren DvhN staat vandaag een interview met Grad Neijenhuis, die negen jaar geleden verkaste van Utrecht naar Nieuweschans, waar hij grand café De Oude Remise begon. Dat de Groninger stug en zwijgzaam zou zijn is een stereotype waar hij niets van wil weten:
“Je kunt met deze mensen juist makkelijk contact leggen. Het is een onzinverhaal dat in het leven is geroepen door Amsterdammers. Die hebben altijd wat te zeuren. Als een Rotterdammer in m’n zaak in Nieuweschans komt, zegt ie: “Wat een mooie plek”. Een Amsterdammer zegt: “Wat is het hier afgelegen.”
groninganus 
Ik kom af en toe in Groningen en Friesland (veel te weinig naar mijn zin) en het valt me steeds weer hoeveel vriendelijker en behulpzamer vooral het horecapersoneel is dan in mijn eigen provincie Brabant. Tijdens wandeltochten in het noorden groet iedereen. Dat is hier veel minder. Ik zou er niets om geven om in het noorden te wonen.
Als geboren Leidenaar (Precies tussen Amsterdam en Rotterdam in dus!!)zeg ik; ze hebben alle twee helemaal GELIJK!!!
Vandaar dat ik dus zeg; Wat een mooie afgelegen plek!! / Wat een afgelegen mooie plek!!
Rotterdammers zijn vaak joviaal en hebben (misschien omdat de meesten zelf boerengenen hebben) wel wat met het platteland. De Groningers die ik ken zijn helemaal niet stug. Ik mag ze dan ook graag. Ze verkopen geen onzinpraatjes en zijn niet sentimenteel.
Ik ben in 1948 geboren in Utrecht, woonde tussen 1976 en 1981 in Nieuwegein, verhuisde vervolgens vanwege het werk naar Alphen aan den Rijn en verblijf sinds 2005 in het prachtige Ezinge. Nooit heb ik mooier gewoond en prettiger mensen om mij heen gevonden.
Nog een. Ik kwam op mijn vierentwintigste uit het zgn. bourgondische gemoedelijke zuiden (waar men meestal wel een pintje nodig heeft om los te komen) en had het gevoel dat ik ineens vrij kon ademen in Groningen, de mensen zijn er veel opener. Drenthen zijn wat terughoudender maar niet onvriendelijk, maar als ik terug ga naar Groningen dan ben ik toch echt weer thuis.