Oost-Groninger observaties in de DBNL

Dr. L. van Egeraat over het Oldambt:

“In heel dit gebied groeit alles om zo te zeggen vanzelf. Hier wonen de boeren in paleizen. Boeren? Het zijn eerder technici, monteurs en economen en hun vrouwen zijn geen boerinnen, maar hebben de leiding van de administratie.”

Uit: ‘Dagtrip naar de veenkoloniën en de boerenburchten‘, een van de 25 hoofdstukjes uit Gezinsuitstapjes in Nederland (1966).

Uitgever Wim Schouten in Oost-Groningen:

“Op een ochtend hadden wij de boekwinkels in Veendam en Winschoten bezocht met een naar onze smaak niet onaardige aanbieding. Over de verkoopresultaten waren wij niet ontevreden. In die afgelegen veenkolonie verkochten wij in iedere boekhandel wel vier of zes exemplaren van de herdruk van onze best-seller Die van ons van Willy Corsari.
Om twaalf uur ’s middags sloten plattelandsboekverkopers de voordeur om warm te eten. Wij begaven ons daarom naar het dorpscafé in Winschoten voor het eten van een uitsmijter. Op straat kwamen wij Geert van Oorschot tegen. Hij ging niet met ons mee, eerst moest hij nog een boekhandel bezoeken. “Dat kan niet”, riepen wij, “die mensen eten”. Geert van Oorschot vond dit geen punt. Hij zou wel achterom lopen en door de keukendeur naar binnen gaan, dan kon hij nog best zijn aanbieding doen. Na een halfuur kwam hij terug en wij vroegen hem of hij goed had verkocht.
Toen kwam de klap! Aan de boekhandelaar, aan wie ik zojuist vier exemplaren Die van ons had verkocht à zes gulden en twintig cent, had de grote uitgever vier verzamelde werken van Dèr Mouw gesleten à vijfendertig gulden per stel. Zij zijn er ongetwijfeld vele jaren op de plank blijven staan.”

Uit: ‘Een vak vol boeken‘ (pag. 58/59)

Beide titels maken deel uit van de nieuwe DBNL-oogst.


3 reacties on “Oost-Groninger observaties in de DBNL”

  1. Tja, dat was nog eens een tijd, toen er in Groningen nog meer dan vier boekhandels te vinden waren.
    De kenschets van de Oldambtster boeren in de jaren zestig is wel aardig, je zou kunnen zeggen: steeds meer monteur, steeds minder econoom.
    Maar het dorpscafé in Winschoten? Het lijkt over hotel De Nederlanden te gaan. De familie Ruibing zal er niet blij mee zijn geweest tot de dorpscafés te worden gerekend.
    Anderzijds: toen de SDAP-propagandist Willem Vliegen rond 1900 per ongeluk in Zuidbroek uit de trein stapte, had hij ook al weinig op met deze ‘negorij”.
    Dat is er sindsdien niet beter op geworden.

  2. Jan K. schreef:

    Mooi verhaal over Geert van Oorschot. 🙂

  3. Gelkinghe schreef:

    @Jan,
    Daar zijn wel meer mooie verhalen over.


Geef een reactie op Otto S. Knottnerus Reactie annuleren

Deze site gebruikt Akismet om spam te bestrijden. Ontdek hoe de data van je reactie verwerkt wordt.