Stembusperikelen
Geplaatst op: 4 juni 2009 Hoort bij: Stad nu 6 reactiesIk was eerst van plan naar mijn reguliere stembureau te gaan, in de Onderhoudswinkel, onder de Zuidelijke Ringweg, maar bedacht me dat daar momenteel een fietstunnel wordt gebouwd die de Meeuwerderweg en de Verlengde Meeuwerderweg met elkaar moet verbinden. Daarom keerde ik halverwege de straat terug, om naar het buurthuis aan de Oosterweg te gaan. Daar zit altijd mijn oude kameraad J. als voorzitter van het stembureau. Zo dit keer ook,
“Dag Harry”, zegt hij. Hij kende me dus nog wel, al hebben we elkaar in jaren niet gezien. Hij had behoorlijk aan gewicht gewonnen, zag ik. Ik overhandigde hem de stemkaart, maar hij wilde ook mijn paspoort zien. Ik probeerde hem dat uit zijn hoofd te praten, hij kende me toch nog wel? Maar er viel niet te marchanderen. Bij de instructie van de stembureaus was erop gewezen dat hij ook van bekenden het identiteitsbewijs moest vragen. “Want als je dat bij een bekende niet doet, kan een volgende stemmer zeggen dat het bij hem ook niet hoeft.”
En aangezien ik de onwenselijkheid van zo’n precedent inzag, heb ik maar weer eens bewezen dat ik mezelf ben.
In een ander stembureau weigerde iemand zich te identificeren. terwijl hij wel een paspoort op zak had. De grondwet ging volgens hem boven de wet op de identificatieplicht. Hij mocht dus niet stemmen. Iets soortgelijks gebeurde de Groningse auteur van Kortsluiting.
H., die altijd met antiquarische boeken en schilderijen bij me komt, heeft voor het eerst in veertig jaar niet gestemd. Hij kon niet stemmen, hij was zijn stemkaart kwijt.
Naschrift 0:36 uur
Her en der zie je heel verschillende behandelingen op stembureaus. Catharina van de Digitolle Grieze mocht niet stemmen met haar verlopen paspoort, terwijl Wieneke van Het Tweede Deel haar legitimatiebewijs helemaal niet hoefde laten zien van de haar bekende dorpsgenoten die het stembureau bemensten.
groninganus 
Tegen mij werd gezegd, toen ik mijn paspoort overhandigde, ‘we weten nu zeker dat u nog leeft’. ‘Dat is altijd prettig om te horen’ zei ik. 😉
Normen en waarden dienen OOK nageleefd te worden door oudere heren, zeker door GRIEZEN!!! Gelkinghe en kornuiten schaam jullie!!
Nee hoor.
Welnee.
Ik had keurig mijn identiteitsbewijs in de zak. Op het stembureau in ons dorp werd ik verwelkomd met: “Ha, Jetske”. Ik heb geen identiteitsbewijs laten zien, ze vroegen er ook niet naar…
Wat hebben normen en waarden met de identificatieplicht te maken? Als je tegen de identificatieplicht bent, doe je dat omdat je een set normen en waarden hebt die je vertellen dat de identificatieplicht verkeerd is.
Ik ben bij deze verkiezingen voorzitter geweest van een stembureau en heb geen kiezers gehad die zich niet konden of wilden legitimeren, maar ik heb moeite met de strikte doorvoering van de regel. Als iemand een verlopen identificatiebewijs heeft bevoorbeeld, dan kan ik toch nog steeds wel zien wie het is? En daar gaat het dan om lijkt me. Ik – als een soort ambtenaar op dat moment – moet mij ervan verzekeren dat de persoon is waar die zich voor uitgeeft. En als dat met een verlopen paspoort kan, dan is dat toch ook goed? En als ik de persoon ken? Dan weet ik toch ook dat hij dat is? Nou ja… zo maar wat gedachten…