De bijnaam Tuderopper
Geplaatst op: 24 september 2009 Hoort bij: Geschiedenis, Oosterpoort 11 reactiesIn ‘Joodse Stadjers‘ stelt Stefan van der Poel de vraag in hoeverre anti-semitisme in Groningen voorkwam:
“Uit interviews blijkt bijvoorbeeld dat de ene persoon nooit iets gemerkt heeft van anti-joodse gevoelens en ontkent dat deze in Groningen bestonden, terwijl een ander met voorbeelden komt hoe hij of zij werd nageroepen met ‘vuile jeude’ of ‘tuderopper’ (kippenplukker).”
Bij dat tuderopper of kippenplukker (van tude = kip en roppen = woest rukken) nam Van der Poel nog een extra verklarende noot op:
“Een bezigheid die door arme joden vaak werd uitgevoerd en die gold als weinig hygiënisch.”
Het is dat hij er het woordje vaak bij zet, want anders zou ik er bezwaar tegen aantekenen. Volgens een ouwe turfschipper die ik eens interviewde, was tuderoppers namelijk de bijnaam van een familie, die voor de oorlog aan het oude Winschoterdiep woonde. Deze familie hield zich hoofdzakelijk bezig met scheepsjagen, maar ze plukte als bijverdienste ook wel kippen. Vandaar dat de leden bij andere scheepsjagers en turfschippers uit de omgeving de bijnaam van tuderoppers kregen.
Ik ken deze familie. Ze heeft nu een winkel aan de Meeuwerderweg en ook elders in onze wijk wonen representanten. Deze mensen zijn niet joods. En de bijnaam tuderopper kan daarmee ook niet gelden als een blijk van onversneden anti-semitisme.
groninganus 
“Absoluut” niet joods?
Ja, dat klinkt bij nader inzien wat al te sterk.
Dat tuderopper associeer ik onmiddellijk met tiddebieter. Weet je nog Gelkinghe? Die fietsenmaker vroeger, aan de Rademarkt.
@Catharina,
Volgens mij maakte de heer G., alias De Schrik van Groningen, geen fietsen, maar verkocht hij ze slechts. Bazaargoud, volgens mijn eigen ouwe fietsenmaker aan de Meeuwerderweg, die daarmee aangaf dat het goedkoop en kwalitatief slecht spul was.
Volgens het verhaal kwam G. aan zijn bijnaam Tiddebieter doordat hij een prostituee in haar borst beet. Iemand die me laatst de naam van deze dame noemde, zei echter dat dit verhaal apocrief is.
deze vrouw heeft in de Atjehstraat nr 5? gewoond.
Je hebt gelijk, hij was een fietsverkoper.
Die laatste zin van je reactie roept bij mij een hoop vragen op, trouwens. “Het verhaal is niet waar en degene die niet in de borst gebeten is heet …” Merkwaardig. Verdacht.
@Catharina,
Het verhaal ging dat de Tiddebieter bij een rossebuurtruzie een lichtekooi in de tidde had gebeten. Daarbij werd ook haar naam genoemd. Navraag bij de dame leverde echter op dat dit verhaal onwaar was. Zij was niet in de tidde gebeten. Hetgeen mijn zegsman mij naar eer en geweten verteld heeft, opdat het nageslacht hier terdege kennis van zou kunnen nemen.
Hm. Mompel. Tja, als je het zo stelt… Neemt niet weg dat dan weliswaar dit betreffende meisje van plezier niet in de tidde lijkt te zijn gebeten door de Tiddebieter, maar dat zij vast niet de enige potentieel bebetene van de Nieuwstad was.
In mijn overlevering gaat de hele tepel eraf, trouwens.
Ik herinner mij een advertentie :”DE Schrik bijt door” met een kortingsactie.
Mijn eerste fiets kwam van deze Schrik. Toen nog uit Hongkong, het was een levensgevaarlijk ding. Maar het tiddebieterverhaal was toen wel erg bekend, in de hele provincie.
De schrik heeft in iedergeval dit gebruikt om meer naamsbekendheid te krijgen. Wat goed gelukt is en hij verdiende veel geld.
Fam van mij in de verte!