Bob Dylan in Noordpolderzijl (II)
Geplaatst op: 14 oktober 2009 Hoort bij: Kunsten 5 reacties
Henk Scholte zag ’t filmpje pas vanmiddag. “Ik heb der smoakelk om lachen”, was zijn commentaar.
Desalniettemin hield hij onverminderd voet bij stuk wat betreft de verschijning van Bob Dylan in Noordpolderzijl. Dat was de “zuvere woarhaid”. Hij kon de datum zelfs preciseren op 17 maart 1995. Dat was een dag voor het concert in de Martinihal.
Hij wees op een recent stuk van Herman Sandman waarin het hele geval nog eens precies uit de doeken is gedaan. Dat scheelt mij schrijfwerk. Hier heb je het.
De enige andere getuige was dus de waard van het Zielhoes. Maar die hield van Nederlandstalige muziek, “Lucas en Gea en zo” – die kende Dylan niet eens. Die zat zich zorgen te maken of hij de koffie wel betaald kreeg van de rare Amerikaanse snuiter aan de bar.
Volgens Henk heeft Dylan tijdens het concert van de volgende dag tussen een paar nummers door nog wel even aangestipt dat hij op het Groninger platteland was wezen fietsen. Dylan zei toen dat de omgeving hem heel erg aan thuis deed denken. Niet dat Henk bij dat concert geweest is. Dit heeft hij van meermalen horen zeggen.
Helaas is de waard van het Zielhuis “oet tied kommen”. En de concertgangers zijn uit zicht geraakt. We zijn nu naarstig op zoek naar iemand die opnames van dat concert heeft gemaakt. Mocht het niet lukken zo iemand te vinden, dan zijn mensen die het concert hebben bijgewoond natuurlijk ook heel erg welkom! Herinneren zij zich misschien wat Dylan heeft gezegd?
Hopelijk komt er na zoveel jaren een eind aan alle onzekerheid.
—
NB: De foto is van Pieter Musterd
groninganus 
Az Henk STAARVENSWOAR ropt din zol ik mor oetkieken….;-)))
Samenvattend: Henk Scholte, die allersmakelijkst kan vertellen, had weer eens een sterk verhaal. En Herman Sandman zou een mailtje hebben ontvangen van Dylan, compleet met wel èrg Nederlands (“He looked like a fiftie year old Jezus”) aandoende spelfouten.
Maar het blijft een deksels mooi verhaal.
@Leon,
Dat heb ik Henk niet horen zeggen. De term bij het vorige postje kwam van mijzelf.
@Martijn,
Je moet het kaf wel van het koren scheiden. Dat zogenaamde mailtje van Dylan is volgens mij van Sandman zelf.
Hoe dan ook, het is een mooi verhaal.