Cassettebandjes uit het Poparchief
Geplaatst op: 4 december 2009 Hoort bij: autobio, Muziek 10 reactiesZo zag mijn eerste cassetterecorder er uit, omstreeks 1969:

Drukte je dat rode knopje in en douwde je die zwarte naar voren, dan ging hij opnemen. Meestal met een kabeltje van de buizenradio: Top 40, van lieverlee middeleeuwse muziek en folk. Wel zorgen dat het wijzertje in het zwart bleef. Af en toe de opneem- en afspeelkop schoonmaken met wat spiritus en een wattenstaafje.
Van mijn leeftijdgenoten in het dorp was ik zo ongeveer de laatste met een draagbare radio. Maar dit apparaat had ik als eerste.
Mijn grootvader verkocht als electriciën ook electrische apparaten en ik betaalde hem de inkoopsprijs voor deze gavanceerde gadget. Naar ik me meen te herinneren kostte hij maar liefst vijfentwintig gulden. Mijn moeder wist niet dat ik al mijn spaargeld erin gestoken had en foeterde me uit. Ik nam haar gemopper op en liet dat horen. Werd ze nog veel kwaaier van.
Philips deed er drie gratis musicassettes bij: van Herb Alpert, James Last en Henk Elsink. Op die van Herb en James stond al heel gauw andere muziek.
Een jaar of vijf later, toen ik als eerstejaars student mijn eerste muziek-installatie kocht, raakte ik het apparaat kwijt aan mijn broertje. Dat kwam door een weddenschap. Hij had een zware onvoldoende voor Engels op zijn eerste rapport, als hij daar een voldoende van wist te maken dan kreeg hij die cassetterecorder van me. Hij haalde een voldoende.
De gefotografeerde cassetterecorder maakt deel uit van een tentoonstelling over cassettebandjes in de hal van de Groninger Archieven. Daar ligt toevalligerwijs ook een van de allerlaatste musicassettes die ik ooit kocht, van de legendarische band Sputnik 5 te Groningen:

Die band heeft maar tot 1984 bestaan, zie ik aan de bio. Die cassettehoes is dus alweer 25 jaar oud.
Op die tentoonstelling gaat het vooral om de hoesjes, of, beter, om het grafische ontwerp daarvan:

Heel veel van die hoesjes zijn van punk en new wavebandjes uit begin jaren tachtig, al zag ik er ook een van de nog steeds optredende en laatstelijk internationaal doorgebroken straatzanger Moti Rymarczuk.
Er zitten prachtige dingetjes bij, zoals deze van Jammah Tammah:


En dan was je aan het opnemen en dan was het bijna klaar en dan kwam je moeder binnen met …..thee!!
weer een opnamen naar de klo……
Hallo daar Henk,
Ik nam op met een kabeltje. Staat er ook hè.
eeuwige ergernis waren de luide klikgeluiden aan begin en einde van elke opname maar het was verder het leukste speelgoed dat er was. Wij namen eindeloos hoorspelen op.
O wat leuk! Daar liggen we warempel allemaal. Ik ga er direct heen. Weet jij de openingstijden, Gelkinghe? Ik kon het nergens vinden.
Dinsdag 9.00 – 21.00 uur
Woensdag 9.00 – 17.00 uur
Donderdag 9.00 – 17.00 uur
Vrijdag 9.00 – 17.00 uur
En zaterdag 12 december van 10.00 – 16.00 uur.
Tja, ik kreeg zo’n apparaat in 1971. Heb nog ergens een opname met Paul & André, ‘Omdat ik gek ben’.
Sputnik 5, zit ook bij mij in een diepe la. Bassist Yde van der Burgh introduceerde bij iedereen in zijn omgeving punk, The Cure, Wire en de Shrangli-La’s. Tegenwoordig heeft hij een weblog met Henk de Weerd, dat onder andere een boek heeft opgeleverd. http://henkenyde.blogspot.com/
Heel herkenbaar. 🙂
De oude buizenradio staat nog op onze slaapkamer en werkt nog prima. De cassetterecorder (ik had er net zo één) is al lang verloren gegaan.
Dank! Dinsdag is repetitie-avond, dus dan kunnen we er mooi met alle Fuckups naar toe.
@Jacob: het was een VPRO vrijdagavondshow met Groningse bands. Daar moeten vast nog wel betere opnamen van bestaan dan met de microfoon tegen de radio.
Precies zo’n apparaat had ik ook. Op de achterbank bandjes draaien als we op vakantie gingen, zodat ouders ff rust hadden. Heel herkenbaar.. Er zat een grijze hoes omheen en ik moet ‘m nog ergens hebben liggen.. Jeugdsentiment!