Moeder vermoordt dochter om erfenis
Geplaatst op: 23 januari 2010 Hoort bij: Geschiedenis 10 reacties
Ze kreeg naderhand levenslang, deze oud-burgemeestersvrouw. En ze werd door de familie onterfd.
Bron van het knipseltje: Goessche Courant 1 januari 1891
groninganus 
Op dit moordverhaal stuitte ik bij mijn familie-onderzoek!
Kennelijk had Grietje haar erfdeel erdoor gejaagd (Hellinga was bepaald vermogend!)
Klaas Hellinga kreeg 10 kinderen, waarvan 7 met Grietje Gaaikema. Van die zeven is er 1 ouder dan 20 geworden. Van de andere overleden kinderen waren er 4 nog in de baby-leeftijd. Daaronder waren twee Grietjes.
En dan vermoordt ze uiteindelijk een Grietje die nog net geen 20 was. Dat zou ze 5 dagen later geworden zijn. Ik bedoel maar: hoe diep kun je zinken?
@Estella,
Ik denk dat ze zwaar aan de drank was.
Mocht je meer over de zaak willen weten dan zou ik eens in het archief van de Drentse rechtbank kijken en vervolgens in het archief van de hoger beroepsinstantie.
Nee.
De Grietjes zijn geen familie van me. Ik kwam het verhaal tegen bij een “uitstapje” naast de familiebanden en het intrigeerde me. Voornamelijk vanwege het feit dat de moordende moeder eerst een aantal kinderen jong verliest en er dan vervolgens zelf een om het leven brengt.
’t Heeft even geduurd, maar in KB Historische Kranten toch maar mooi een heel verslag van de rechtzitting gevonden! (Nieuws van den dag, 4 februari 1891)
@Estella,
Prachtig! Bedankt!
“Zij snikte luid, doch zonder tranen”:
http://kranten.kb.nl/view/paper/id/ddd%3A010139515%3Ampeg21%3Ap001%3Aa0001
Grietje Wobbes Gaaikema was niet de vrouw van burgemeester Klaas Hellinga. De vader van haar man was burgemeester.
En dan nog dit;
Momenteel heb ik 15 pagina’s over deze moord met een schat aan informatie.
Gefeliciteerd!
Nu er nog een mooi verhaal van maken en dat publiceren.
Succes!
🙂
Oei, een wat heel late reactie, maar ik volgde de wisseling van deze berichten niet zo. Excuses dus.. Inmiddels zijn het 20 pagina’s.
Publiceren schijnt, na wat overleg, ietwat gevoelig te liggen. Alhoewel zeer lang geleden is het misschien niet goed bepaalde mensen verdriet te doen. Hou het dus eerst maar onder de pet.