Speldjes die ik gehad heb
Geplaatst op: 24 juli 2010 Hoort bij: autobio 17 reacties
Ik was maar een bescheiden verzamelaar, ik had er misschien maar dertig, veertig. Terwijl andere jongens er wel honderden hadden gespaard. Daar was ik wel een beetje jaloers op, ja.
Op Catawiki vond ik mijn speldjes bijna allemaal terug op de in totaal 135 pagina’s met bijna 5400 exemplaren. Ook een speldje dat ik van mijn opa kreeg en dat er te koop stond. Dat heb ik dus meteen maar besteld.,
Je had twee soorten: platte metalen met kleurige opdruk, en dikke van plastic waar de voorstelling in was gestanst. Die tweede soort was ik niet zo dol op, Omdat het reliëf vaak een onduidelijke voorstelling gaf. Ik was meer een man van de klare lijn, zeg maar.
Speldjes met louter letters vond ik ook maar zozo, De fabrikanten, grootgrutters en andere handelslui die zulke speldjes uitbrachten wisten duidelijk niet waar het om draaide.
Het was een enorme rage in 1965. Er bestond bijna geen merk of het bracht speldjes uit. Fabrikanten enzovoorts konden er bijna niet onderuit, Huisvrouwen lieten hun inkoopbeleid afhangen van de gratis speldjes bij de boodschappen.
Dat zagen slimme fabrikanten en winkelketens ook en zij deden aan klantenbinding, door hele series speldjes uit te brengen. Bij Catawiki zag ik ze weer: de auto’s, locomotieven, vliegtuigen, verkeersborden, sporten, sporters, voetballers, voetbalclubs (Spar), provinciale wapens (Wajang), landenvlaggen (VIVO), molens, artiesten, sprookjes, sterrebeelden en voorbije modes.
Zelfs was er een serie speldjes met de koppen van de ministers uit het kabinet Cals (zoals Biesheuvel, Den Uyl, Diepenhorst, Luns en Bogaers). Ik denk niet dat een merk dat nu nog zou doen. Politici hadden nog gezag. Je kon er goede sier mee maken. Dat is voorgoed voorbij.
groninganus 
Die rage is totaal aan mij voorbij gegaan. Ik heb wel eventjes suikerzakjes gespaard. Hoe zinloos! Mijn neven deden wel aan speldjes en ik kan me herinneren dat ze in hun kamers van die grote vellen met geel schuimplastic hadden waar die dingen dan op zaten.
Dit was wel heel erg ‘vroeger’ … tssss
Ik heb ze zelf niet gespaard, maar ik herken wel veel. Leuke site. Ben ik natuurlijk nieuwsgierig naar het speldje van je opa.
@Jacob,
Zat hij ook bij een keten? (VIVO, IFA, CO-OP of weet ik veel.)
Hij reed dus met een rijdende winkel? Waar kwam hij met die wagen?
We hadden een hele plaat schuimrubber vol speldjes weet ik nog, die allemaal verdwenen zijn. Weggegooid denk ik. Evenals de sigarenbandjes en de suikerzakjes.
🙂
Ik had een Donald Duck speldjes-album.
Veel speldjes kwamen er van de SRV-man. Ik dacht o.a. voetbalclub-emblemen en voetballers.
@Harry
Mijn ouders en ik, hebben duizenden metalen speldjes geverfd. De speldjes werden gemaakt door een (zilver)fabriek in Schoonhoven gemaakt en werden, via een werknemer van die fabriek, verspreid onder thuiswerkers. Het verven ging als volgt: Wij gebruikten plankjes voorzien van zaagsneden, diep genoeg om de pin in te leggen, zodat het speldje vlag op de plank lag. De verf (die ook werd geleverd door de fabriek, incl. een voorbeeld) zat in een plastic knijp flaconnetje, waarop een afgeknipte injectienaald zat, de verf werd dan tussen de richeltjes gespoten. Als er meerder kleuren op een speldje zaten, moest eerst de ene kleur drogen, voordat je de volgende aan kon brengen. Het ergste was het schoonmaken van de richeltje, op een dik kladblok (van de Hema) werd thinner gespoten en vervolgens werd het speldje over het natte kladblok gewreven, zodat de verf op de richeltjes verdween, werd een vel te vuil, dan werd die verwijderd. Ondanks dat vaak de ramen open stonden, stonk het hele huis naar de thinner en wat de schade die thinner aan de gezondheid kon toe brengen, men wist niet beter en de bijverdiensten, die erg goed waren, telden meer.
@Bert,
Je openbaart het onvermoede leed achter de speldjes – prachtig verhaal, waarvoor dank!
Nog meer speldjesvruegd bij Coen Peppelenbos:
http://coenpeppelenbos.blogspot.com/2010/07/speldjes.html
Nu je hier zo over begint … ik had indertijd ook een album vol speldjes. Waar die toch gebleven zijn …
Er komen weer veel jeugdherinneringen boven!
En wat speldje kreeg je van je opa? Ik moet ergens ook nog een verzameling van dat spul liggen hebben boven.
@Marten,
Als ik het binnen heb maak ik er een stukje over, denk ik.
@Jacob,
Al die speldjes, zoals voetbalclub speldjes, bestonden uit een aantal vakjes. Schoenen, kousen, broek, shirt enz. Die vakjes waren gescheiden door richeltjes, wat je dus deed was, elke keer een vakje met verf vol spuiten, was die droog, dan vulde je het volgende vakje in de gewenste kleur etc.
Leuke verhaaltjes, ik had er ook een paar, ook verdwenen.