Naar Drachten en terug

Leegstaand en vervallend keuterijtje aan de Haarsterweg voorbij Marum, vlakbij de grens met Friesland:

Dakpannenparadijs bij Frieschepalen:

Ik ging naar Drachten voor de crematie van Sjoerd,  die vorige week op die warme dinsdag overleed. Hij was jaren bestuurslid van de Onderhoudswinkel Oosterpoort, en bezocht in die hoedanigheid regelmatig het Buurtoverleg, maar verhuisde naar het boerderijtje van zijn grootouders in Niebert en genoot daar volop van de omringende natuur. De laatste jaren ging het niet zo best met hem, af en toe kwam ik bij hem en zijn vrouw Bettie op bezoek, de laatste keer was dat anderhalve maand geleden:

Na de uitvaart terug via Rottevalle, Surhuisterveen, Opende, Kornhorn, Doezum, Grootegast, Sebaldeburen, Niekerk, Enumatil etc. Er werd weer volop gehooid. Zweler of acrobaat bij Rottevalle:

Gevelsteen in de kerk van Opende:

Deze steen uit 1748 geeft verhuld commentaar op de politieke gebeurtenissen van dit jaar, waarin de Friese Oranje-Nassaus het volledig erfelijke stadhouderschap en daarmee een semi-monarchale status verwierven. “Owee, owee, die ontrouwe regenten, zo luidt de laatste, nogal beschadigde regel. Ook zegt de steen dat in de kerk het Woord Gods “voor de waarre vroome” verkondigd wordt. Waarschijnlijk verwijst dat laatste naar het vrij veel gewicht in de schaal leggende orthodox-bevindelijke deel van de Oranje-aanhang.

Blaarkop-kalvertjes bij Enumatil:

Windmotor aan het Hoendiep zuidzijde tussen Enumatil en de Kerkewegsbrug (of Oostwolmerdraai):

Kerkeweg gezien in de richting van Den Horn vanaf de Kerkewegsbrug over het Hoendiep:

Voorlopig het westelijke deel van het Westerkwartier wel weer genoeg gezien. Het zijn dorpen waar gewoon autowegen doorheen lopen, bovendien is er voor een antiquarische geest nauwelijks iets te beleven. Ik vind het ’t lelijkste deel van de provincie Groningen.