Van Tjerk Vermaning naar Joseph Schmidt

Ik hoorde onlangs een anekdote over de uitvaart van Tjerk Vermaning. De grasmachineslijper en amateur-archeoloog was bij leven en welzijn nogal een operetteliefhebber geweest en indachtig deze muzikale voorkeur werd tussen de toespraken door een moppie operette gedraaid. Dit bleek: ‘Heut ist der schönste Tag in meinem Leben‘. Wat enig besmuikt gegrinnik opleverde bij aanwezigen die wèl Duits verstonden.

De gelinkte versie van het lied is een vertolking door de ‘Beukenlandse‘ tenor en filmster Joseph Schmidt, die gezien de lengte van de biografische artikelen over hem op de diverse Wikipedia’s vooral wereldberoemd was in Nederland. Wat waarschijnlijk ook samenhangt met zijn versie van ‘Ik hou van Holland‘.

Schmidt wist in het najaar van 1942, zo lees ik in zijn Nederlandstalige Wikibio, met heel veel moeite te ontkomen naar het voor joden potdichte Zwitserland, waar men hem in een kamp stopte en het werken verbood. Volgens Zwitserse medici simuleerde hij zijn hartklachten. Ze stuurden hem daarom terug naar het kamp. Daar kreeg hij prompt een fatale hartaanval. Een dag later kwam er alsnog een werkvergunning voor hem los, waardoor hij het kamp had mogen verlaten. Maar ja, toen hoefde het al niet meer.

Op YouTube staat ook een opname van een live-optreden, dat Schmidt in 1936 verzorgde op een zomerfestival van de VARA.  Ik ben zelf geen overdreven operetteliefhebber, maar erg mooi vind ik zijn versie van Tiritomba, oorspronkelijk een Napolitaans volksliedje, waarvan later de meest afgrijselijke versies zijn geproduceerd.