De man achter Vredewoldius

Het raadsel wie er achter het pseudoniem Vredewoldius zat, is opgelost.

Ik vertelde collega Geert Braam vanmiddag over Vredewoldius’ stukje over de Pinkstermarkt van Leek, en dat daarin de dansmeester Jan Randel figureerde.

Kwam een deel van de info in dat stukje mij al een beetje bekend voor, omdat ik wel eens een logje over Jan Randel zijn Zeuvenhuuster dans geschreven heb, de echte Randel-kenner Geert deed wat ik over het stuk vertelde sterk denken aan een passage in het boek van meester Cornelis Reijntjes over Zevenhuizen.

Op Alle Groningers vond ik vervolgens aanwijzingen dat Vredewoldius het pseudoniem van meester Reijntjes was. Net als Vredewoldius kwam Cornelis Reijntjes uit Hoogkerk, waar zijn vader kastelein was, zoals blijkt uit de huwelijksacte van 1874, toen Reijntjes zelf al werkte als hoofdonderwijzer in Zevenhuizen. Daar in Zevenhuizen zou hij in het najaar van 1915 overlijden. Niet alleen komen Hoogkerk en de omgeving van Zevenhuizen vrij  prominent voor in de Nieuwsblad-serie van Vredewoldius, ook wordt die serie vlak voor het overlijden van Reijntjes afgesloten.

Definitief uitsluitsel kreeg ik door dit bericht in het NvhN over Reijntjes’ overlijden:

“Uit Zevenhuizen bericht men ons, dat de heer C. Reijntjes, oud-hoofd der school aldaar, overleden is. Als mensch en ambtenaar herdenkt een zijner vrienden hem in dit blad; wij willen daaraan nog een enkel woord toevoegen en hem herdenken als een onzer oudste medewerkers. Niet alleen is hij jaren lang correspondent van ons blad geweest, maar ook verscheen van zijne hand een reeks van schetsen uit Vredewold. later uitgestrekt tot de omgeving, waarin hij niet alleen zijn groote kennis der lokale historie toonde, maar tevens de cultuurgeschiedenis dezer streek beschreef als iemand, die daarvan meer dan een halve eeuw getuige is geweest. Hij heeft aan den vooruitgang van het Zuidelijk deel van het Westerkwartier een zeer groot aandeel gehad, er voor gewerkt op velerlei wijzen, en niet het minst met de pen. Zijn nagedachtenis blijft.”

(De cursivering is van mij.) Het In memoriam door zijn vriend, dat ter sprake komt, meldt dat Reijntjes even voor zijn dood om zijn ontslag vroeg.  “Hij streed voor betere wegen en vaarten”, zegt die vriend, en: “Hij leidde het landbouwbedrijf in nieuwe banen”. Inderdaad belangrijke onderwerpen in de serie door Vredewoldius!

Intussen heb ik nu 32 van de 56 stukken in diens serie gevonden. Eens kijken of er een becommentarieerde bronnenuitgave in zit. Sommige  stukken zijn een beetje cliché, maar er zitten ook juweeltjes tussen, en dan doel ik vooral op de stukken waarin Vredewoldius/Reijntjes zijn eigen herinneringen heeft verwerkt.