Op het kerkhof van Noorddijk

Was bezig met een fietstocht zonder bestemming en kwam langs het kerkhof van Noorddijk. Ik dacht: “Ik ga eens bij het graf van Jan langs”.

Jans graf vond ik niet. Ik moet wel ongeveer bij de plek zijn geweest, heb alle monumenten in de omgeving gelezen, maar misschien staat er niets op Jan zijn graf. Het kan ook zijn dat ik toch op een ander kavel moest zijn.

Onderweg zag ik:

Een doorgeroeste graftrommel:

Er verschijnt binnenkort een boek over dergelijk funeraire antiek.

Er was ook een graf met een doek, waar misschien nog een steen moest komen:

Een steen met een ingebeitelde zonnebloem, op een graf van een meisje dat op haar 24-ste overleed:

Een bijna folkloristisch aandoend stuk siersmeedwerk. Op de achtergrond de rand van Beijum:

En dan, een plotselinge confrontratie met het graf van een jaargenoot. Ik wist dat hij overleed, maar niet dat hij hier lag:

Nijntje en stenen speelgoedautootjes op een kindergraf:

Een geschonden koe op een grafplaat:

Vier mensfiguren op een rijtje, die ook wel wat aan een voet doen denken:


5 reacties on “Op het kerkhof van Noorddijk”

  1. tim schreef:

    Indrukwekkend. Ben er al sinds padvinderij & kerkclubjes nooit meer geweest. ik herinner mij er nog oude glazen/porceleinen rozen op oude graven.

  2. Aragog schreef:

    Fijn dat het zo kan toch, en niet zoals je ook wel ziet van bepaalde periodes, dat alle graven dezelfde steen hadden. Zo is het allemaal echt persoonlijk. Mooie foto’s ook.

  3. boomkruiper schreef:

    Ja die graftrommels geven toch wel iets extra’s aan zo’n graf

  4. Vooral zo’n kindergrafje is altijd weer ontroerend.


Geef een reactie op Aragog Reactie annuleren

Deze site gebruikt Akismet om spam te bestrijden. Ontdek hoe de data van je reactie verwerkt wordt.