Fongers, herkenbaar merk
Geplaatst op: 14 oktober 2012 Hoort bij: autobio, Stad toen 3 reactiesOp de Dag van de Groninger Geschiedenis was ook Jos Rietveld met zijn collectie Fongers-fietsen aanwezig. Deze transporter zette hij het eerste neer:
Van een andere fiets herkende ik het zadel en het zadeltasje – zulke had mijn vader ook. Een affiche op de wand meldde dat het ging om een ‘Fongers-hygiënisch’ zadel, maar hoe Fongers dat hygiënische nou precies zag? Tijdens de afsluitende borrel braken we ons er het hoofd over:
Het vaandel van de Fongers-agent, met het stad-Groninger wapen boven het eigenlijke logo van de fietsenfabriek:
Een carbidlamp. Precies zo’n exemplaar lag rond 1960 nog in ons fietsenschuurtje te verroesten.
groninganus 
Mijn vader heeft ook decennialang op een Fongers gereden met zo´n zadeltasje. Heb ook geen idee wat er nu zo bijzonder hygiënisch is aan dat zadel.
die zadel was tegen het last krijgen als man van de prostaat
Niet alleen de prostaat, vroeger kon het best zijn, dat je meer dan een uur fietste naar je werk. Het contact tussen leren (punt)zadel en zitvlak, slechts gescheiden door onder- en bovenbroek kon voor broeien zorgen en tot aambeien leiden, ook tegen dat laatste heette de brede gleuf in het kortere zadel te beschermen, met recht een “gezondsheids zadel dus. Ook mijn vader schafte zich zo’n zadel aan, daarvoor had hij een lang zadel met grote veren achteraan, heel vervelend als hij een regenjas droeg, die bleef vaak in de veren hangen. Het was eerst wel wennen op dat nieuwe zadel, ik denk ongeveer net zo erg als in de minirokkentijd het wennen was aan het afgeronde dameszadel, daar hing je meer tegenaan/op dan dat je zat, heel ongemakkelijk, voordeel voor de wat ouderen, je kreeg er niet zo;n ingedeukte punt in een nauwe rok van normale lengte door.