Blondona
Geplaatst op: 8 januari 2013 Hoort bij: Geschiedenis 11 reacties
(Nieuwsblad van het Noorden 31 oktober 1946 )
Recente reacties
- PietrO op Kroegen die ik gekend heb
- Kees Kuiken, historicus op De Toekomst, tempel van de oude beweging
- Sue op Sterren in het Bos – de bands
- Ria op Kroegen die ik gekend heb
- Ria op Kroegen die ik gekend heb
Categorieën
Archief
Statistieken
- 2.280.627 hits
Blog op WordPress.com.
Mid Mo Design.
- Reactie
- Herbloggen
-
Abonneren
Geabonneerd
Heb je al een WordPress.com-account? Nu inloggen.
groninganus %d
Om potentiële teleurstellingen te voorkomen: voor donker haar was er ‘Brunetta’.
Van de vier kinder in ons gezin hadden twee donker haar; de andere twee waren blond. Dat betekende eens in de 14 dagen op een woensdagmiddag naar de drogist om een plat zakje met Blondona- en een met Brunettapoeder aan te schaffen. Prijs, meen ik, kwartje per puudje.
Per kind werd de helft van de puudinhoud in een kopje heet water opgelost. Hoofd boven de gootsteen en een beetje sop uit het kopje uitstorten op de kruin. Wassen, wassen, wassen. Uitspoelen met water uit de ketel. (Au, meestal te nog te heet.) Met de rest van het sopje het proces herhalen.Het uitspoelen voltrok zich middels een straal uit de ketel, waar de inhoud met kraanwater was aangelengd. Bibber de bibber en de verdere dag jeuk vanwege gebrekkig uitgespoelde zeepresten.
Klare shampoo was tot in de 50-er jaren een ongekende luxe, evenals een kraan, waar warm water uit kwam.
Vaag herinner ik me nog de introductie van shampoo in ons gezin – dat moet inderdaad begin jaren zestig geweest zijn.
Ton beschrijft hier een mooie, herkenbare 50-er jaren sessie met dit product.
Hij heeft het echter in alinea twee over een “puudje”.
Ik meen dat je dat mooie, uit het Gronings overgenomen woord, moet schrijven als ‘puutje’.
Zie hiervoor http://nl.wikipedia.org/wiki/Gronings, onder het kopje [Gebruik]>[Gronings Nederlands]:
“[…] Het Gronings Nederlands is dan ook sterk beïnvloed door het Gronings. Bepaalde woorden, uitdrukkingen of grammaticale zinsconstructies worden hierdoor overgenomen vanuit het Gronings in het Nederlands. Een voorbeeld hiervan is: Mag ik dat puutje van je?.”
nog nooit eerder van gehoort….
Volgens K.ter Laan heeft Reen gelijk.
In mijn herkomstbuurt sprak men evenwel van pude en bijvoorbeeld ook van Boarestroade.
En wat zegt S. Reker ? .
pude (znw) = zakje; en even verder: puut (znw) = zakje.(Zie: Siemon Reker: Puutwoordenboek, pag. 101)
Als verkleinwoord lijkt me puutje beter, want strikt genomen zou dat anders pudetje opleveren.
Ik vraag me af hoe Jakob op dit bericht gereageerd zou hebben.
Waar is hij eigenlijk gebleven?
Puut, puute, puude? Het grootste deel van Groningen heeft het over “puut”. In het oostelijk deel komt er een e achter. In de Veenkolonien en het westelijk deel van het Oldambt wordt dit “verzacht” tot puude (met d dus net als stoede, kadde) en in het oostelijk deel van het Oldambt (het oude Reiderland), plus Oude Pekela, is het puute (net als stoete en katte). Als ik het wel heb zijn het afgeleiden van het Duitse Tüte.
Uit mijn jongste jaren herinner ik me dat mijn moeder ook vaak een hoofddoek droeg, wij zullen toen vast nog geen Blondona hebben gehad …
@Jan nu weet ik waarom sommige “blondana’s” een hoofddoekverbod willen 😉
Vóór de shampoo herinner ik me alleen haarwassen met zeep, b.v. zo’n groot stuk Sunlight.
Ooit op school een verhalenverteller gehoord over een jongen uit een arm gezin, die vanwege een goede daad uitgenodigd was bij een notabele. Daartoe werd hij opgedoft door zijn moeder, zijn haar werd gewassen en in model gezet met groene zeep. Onderweg begon het te miezeren, en ik herinner me nog hoe de verteller de onzekerheid van die jongen vertolkte: “zou ‘et al skuime?”