Zelfs het taaiste stukje was bruikbaar
Geplaatst op: 9 januari 2013 Hoort bij: Geschiedenis 12 reacties“WARSCHAU den 22 December. Gisteren was de Koude en Vorst hier te Lande zoo sterk , dat er maar 4 Graaden aan ontbraaken , om dezelve met den Jaare 1740 gelyk te stellen. Ook heeft men reeds verscheyde Lieden op bet Veld Dood Gevrooren bevonden. Een dronken Mensch op of in de Slede van hier na Widanow rydende, is, door de Koude in slaap geraakt en uyt de Sleede gevallen zynde, door de Wolven tot zelfs zyne Beenen in de Steevels geheel verslonden.”
Bron: Groninger Courant 15 januari 1754.

man man, en allemaal zonder twitter berichten, steevel steuvels wat een leuk woord bijna grunnings.
Drs. P’s dodenrit was er niks bij: http://www.youtube.com/watch?v=i4IXKEgE8oM
Drs P. baseerde zich waarschijnlijk op een later geval:
http://gelkinghe.weblog.nl/muziek/dodenrit-gebaseerd-op-waar-gebeurd-verhaal/
(Als hij weer eens uit de lucht is, blijven proberen.)
Wat een horrorverhaal, daar vallen toch je steevels van uit.
Dat was trouwens een mooi lied-met-lichtbeelden Jan K, bedankt. Vooral het allerlaatste plaatje deed mij rotfl.
Ik dacht ook meteen aan Drs. P. bij dit stukje journalistiek. De verwijzing naar “den Jaare 1740” laat mij achter met nieuwsgierigheid naar de absolute temperaturen in die beide jaren, ik ontdek allen het verschil van 4 graaden, maar was dat Celsius of Fahrenheit?
Ook opvallend: zelfstandige naamwoorden met hoofdletters, zoals nu nog in het Duits, en “van hier na Widanow”: kenden sommigen toen ook al geen verschil tussen “na” en “naar”, zoals de huidige schoolverlaters?
Toch maar hopen dat het hier iets minder koud wordt, en de wolven wegblijven…
Zie over 1740 – en Fahrenheit:
Is het gebruik van “na” in plaats van “naar” niet eerder typisch voor het Saksische taalgebied dan voor leeftijd?
@Frans: Volgens mij niet, want in mijn beleving is “na” dan “noa” (Gronings) of “nao” (Drents), en “naar” is dan “noar” (gronings) of “naor” of “hen” (Drents). Daar zit ‘m de omkering dus niet in, en die meen ik ook vaker te bespeuren bij de sprekers van Randstedelijke dialecten. Of pogingen daartoe.
1740 was de koudste winter in de Kleine IJstijd. Dertien weken vorst, dertien weken was het mogelijk elke dag de 11-steden te rijden. Het is ook de winter met de oudste vermelding van een schaatser die alle Friese steden op een dag heeft aangedaan (in t rond heeft gereden). Veel mensen vielen dood neer, vooral wachtposten. Als ze hun post verlieten zouden ze gedood worden en als ze bleven vielen ze dood neer. Wat een dilemma!
Ach en als je aan stamboomonderzoek doet en je kan van een dopeling van omstreeks 1770/80 geen verdere gegevens meer vinden, dan bestaat de kans dat hij (een zij is een dopelinge) als soldaat van Napoleon aan de Wolga is gebleven, bevroren dan wel gedood. Op wegsluipen stond de kogel en op blijven vrijwel zeker de vriesdood, t mos niet maggen, Maar ja, de kleine man had een grote verbeelding en de geschiedenis herhaalt zich keer op keer. Wel vreemd dat zowel bij Nappie als bij Dolfie nu het vermoeden van een spierziekte bestaat, beiden verborgen als het kon de meest trillende hand. Trouwens, puppies zijn nog steeds gek op schoenen stukkauwen en volwassen honden op taai nepkauwleer. Bovendien, je zal als wolf maar honger hebben, dan heb je meer aan een lekker bloot paard dan aan een mens in vrachten winterkleren, moet je eerst al die huiden en wol er af scheuren in die verrekte kou, als wolf heb je wel wat beters te doen. Tja, ik denk nou eenmaal visueel (in beelden dus) dan zie ik zo’n wolf aan een wollen trui scheuren om bij het vlees te komen, jakkes, wollen draden tussen de tanden en geen flossdraad om het er uit te halen te koop, bestond nog niet, trouwens, ook geen handen om dat flossdraad…. Stop, mijn fantasie slaat op hol.(Prettig weekend, als het blijft sneeuwen kun je misschien ski;s onder het fietsie monteren. )
Kleine aanvulling. Gisteravond op National Geographic – wie zonk de Bismarck. Laten ze nou ibtdekt hebben dat de Engelsen niet alle eer toekomt, de Duitsers hebben zelf een gat gebombardeerd net onder de waterspiegel om het schip sneller te laten zinken. De Engelse boot die overlevenden oppikte, moest daar mee ophouden omdat er een duikboot in beeld verscheen, wegwezen dus. Wie nog in zee voor zijn leven vocht, verdronk. Stille getuigen op de zeebodem: een leren jack en een leren laars, exact in de positie van een lichaam, maar geen gebeente te zien. De zee wordt wel eens waterwolf genoemd, water gedraagt zich dus net als wolven, alleen duurt het wat langer voor alles “op” is. 26-1-2013