Terwijl het draadjesvlees geurde
Geplaatst op: 11 januari 2013 Hoort bij: Kunsten, Stad toen 4 reacties
Silhouet-tekening uit een advertentie van de Fa. P. Mees Lzn., Vismarkt 24 Groningen. Deze firma deed, u raadt het vast al, in “complete keukeninrichtingen”. Deze werden door het gehele land bezorgd. De advertentie stond in het Groninger Adresboek van 1920 en 1921.
groninganus 
het adresboek van Uithuizen en Warffum zou ik graag bezitten, een bron van info.
wij hebben nog regelmatig de geur van draadjesvlees hangen in de keuken, een lekker stuk
rundvlees in een gietijzeren pan, uren sudderen op de kleinste gaspit. Vroeger thuis nog op een petroleum stel.
Alleen de al gedachte aan die geur doet me goed. 🙂
Oeps …. Ik bedoelde natuurlijk ‘alleen al de gedachte …’
Als je van voor 1970 bent, zul je het meeste keukengerei nog herkennen, maar jongelui zullen moeite hebben met de vlees- en koffiemolen. Een stukje over de stuifsneeuw in 1979 bevatte een zin als: de conducteur zei dat de trein zou vertrekken als de rails vrij waren en ik durfde niet meer uit te stappen om naar huis te bellen (over de gezondheid van vrouw en baby). Ja hoor, een jeugdige lezer vond het stom dat die mijnheer niet wist dat je in de trein ook kunt bellen met je …handy. Was wel al zo snugger dat die man geen …berry gehad zou hebben.Ja, hallo, je moest toen echt op het perron stappen, in een telefooncel, stel kwartjes bij de hand en bellen maar, met het risico dat de trein intussen vertrok. Museumwaardig dus, telefooncellen, fotorolletjes, LP’s – eh, dat is toch materiaal dat Pappie .. disc-jockeys gebruiken? – o ja, discjockeys ook maar het museum in. Omgekeerd denk ik vaak, dat jongeren een mij onbekende taal spreken, ten eerste veel “streettaal” en ten tweede over voorwerpen waarvan ik net een beetje begrijp hoe het oermodel gebruikt zou kunnen worden.