‘Winter op de Paaizermao’
Geplaatst op: 17 januari 2013 Hoort bij: Kunsten, Onlanden 10 reacties
Op Open Monumentendag zag ik dit hangen in het dieselgemaal aan de Hamersweg, dat het Eelderdiep hielp met het zich ontlasten in het Peizerdiep, maar nu overbodig dreigt te worden .
Het gedicht slaat op de omgeving, de Onlanden. Nog aangeduid met de oude naam Peizermade, in streektaal: Paizermoa.
In eerste instantie was dus alleen de tekst op het A4-tje overgetikt. Naderhand herinnerde iemand zich de naam van de dichter, die er nog even bijgekrabbeld werd in de smalle witmarge aan de bovenkant.
In dit geval beklijfde het gedicht kennelijk beter dan de dichtersnaam. Het is vaker andersom, vermoed ik.
groninganus 
O, wat een prachtig gedicht is dat toch! Vind ik althans, als ook een beetje dichter.
Soms komt het spontaan terug in mijn gedachten, en de naam Peter van der Velde ken ik zeker. Jammer dat ik hem dit gedicht nooit “live” heb horen voordragen…
Dat ik die omgeving een heel klein beetje ken, dat helpt wel misschien.
Meer prachtige gedichten van Peter van der Velde staan in het onlangs verschenen overzichtswerk “Trekwaark”!
Zie ook: http://coenpeppelenbos.blogspot.nl/2013/05/presentatie-trekwaark-van-peter-van-der.html
Of speelt ook de herkenning van de echt strenge winters een rol? Dat ons dorp een week, helemaal ingesneeuwd, fysiek van de buitenwereld was afgesneden, en we ons door heuphoge sneeuw naar gestrande auto’s en bussen worstelden? Dat we niet naar school konden (17 km fietsen, de bussen reden niet) en ik de plaatselijke melkboer ging helpen bezorgen en zijn pony hielp door de kar te duwen?
Peizermade is één van mijn favoriete namen, met z’n verbinding naar het Angelsaxische meadow, en dan een nabije taalgrens met die meeden.
Voor mij gaan die onlanden er voorlopignog niet in.
De functie van het gebied is nu wel anders. Wei- en hooiland is er niet zoveel meer. Hoewel ook ik liever ouwe namen heb, vind ik dat er in dit geval wel wat te zeggen valt voor de nieuwe.
Lastig he die dialecten. Op het paneel staat Paaizermao en jij hebt in de titel Paaizermoa en in de tekst Paizermoa. Het lijkt wel een spelletje Wie van de Drie denk ik altijd als ik van een plaats 3 spellingen zie (er zijn er nog veel meer waar dit speelt). Wil de ware spelling nu opstaan? In Limburg liggen de dialectici ook nog weleens met elkaar overhoop of het in sommige gevallen nu ao of oa moet zijn. En m.b.t. Grevenbicht hebben de inwoners zelfs een dialectologische oorlog gevoerd met Limburgs taalinstituut Veldeke dat vond dat het Beech moest zijn wat ook op de plaatsnaamborden heeft gestaan, of Beeg wat de inwoners vonden. De inwoners wonnen en de plaatsnaamborden zijn aangepast 😉 Zo gevoelig kan een op het oog marginaal detail liggen. Zie http://borden.plaatsengids.nl/pgemSittardGeleen.html#sgrevpa en http://www.beeg.nl/home/?p=22 waar een inwoner een heel woordenboek van het Beegs dialect in elkaar heeft gedraaid. Prachtig toch.
Een mooi guur gedicht. beeldend en mooi karig. Maar… hoe zit dat met die “oa” die jij in jouw tekst hanteert en de “ao” die de schrijver van het gedicht gebruikt? Gronings versus Drents? En als het Drents is, Waarom dan die “ao” omgedraaid?
Het is de Drentse notatie, de officiële Drentse notatie waarvan de schrijver een warm voorstander was. Bij mij is ze omgedraaid door een vergissing, voortvloeiend uit een automatisme. Dat ga ik nu even rechtzetten. Met dank.
Bij deze discussie dwaal ik af naar Ede Staal: is t puutoal met oa of sums met ao…