Een filmavond in Hoogkerk met Tjerk Bekius

Bij een besloten filmavond geweest van Tjerk Bekius voor een groep oudere Hoogkerkers, veelal zeventigers en tachtigers.

Het mooiste was toch als die beelden van een voor hun herkenbaar verleden voorgeschoteld kregen. Vooral bij de dorpsfilm, gemaakt door de kruidenier Mulder was dat het geval. Daarbij kwamen veel namen los van mensen die in de film geportretteerd waren. Tjerk had eigenlijk een microfoon moeten ophangen en een recorder mee  moeten laten draaien met de film. Dan kon een beschrijver gelijk al veel meer houvast krijgen. Als een dergelijke opzet te bedreigend werkt, dan is een soort van notulist wellicht een optie.

Bij de beelden uit de jaren dertig was de respons overigens opvallend veel minder groot, dan bij de beelden uit de jaren vijftig. Je zou verwachten dat mensen die in de jaren vijftig hun memory hub hebben liggen, op hun dorp ook wel wat van een ouwere generatie zouden kennen. Dat viel een beetje tegen. Het verschil in bekendheid met de geportretteerden van voor en van na de oorlog zou er ook wel eens op kunnen duiden dat de bevolking hier vlottender is geweest, dan je misschien geneigd bent te denken. Net als menige stadswijk was Hoogkerk mogelijk een doorgangshuis.