Studenten waren enorme impuls voor vormgeving in de stad

Het Groninger Museum heeft een prachtige, kleurrijke tentoonstelling over 400 jaar studentenleven in Groningen gemaakt. Vanavond ging die open.

Fortuna in een album amicorum uit de begintijd van de Groninger universiteit, toen studenten zich nog op basis van geografische herkomst organiseerden:

Universiteitswapen – detail van het sterk verweerde vaandel uit 1665 van de gewapende studentencompagnie. Studenten die achter dit vaandel aanmarcheerden, tartten zeven jaar later de soldaten van Bommen Berend met allerlei spotliedjes, die ze hen toezongen vanaf de stadswal:

De grootste interne vijanden van studenten waren eeuwenlang de nachtwachten, naar hun waarschuwingsinstrument ook wel ratelwachten genaamd:

In hun sociëteit (vanaf 1815) smoorden de heren corpsstudenten gaarne een Duits Biedermeyer-pijpje met opdruk van zwaard (Handhaaf) en vijl (Beschaaf):

Eveneens uit het Mutua Fides van de negentiende eeuw, dit overdadig zinnebeeldige schilderij waarvan de strekking mij ten ene male ontgaat, behalve dan dat er onderin een forse kater op de loer ligt:

Voor een historische tentoonstelling is er zeldzaam veel grafische vormgeving te zien. Fraaie typografie van het Corpslied, dat geschreven werd door Jan Gouverneur, alias Jan de Rijmer, tevens de auteur van ‘Toen onze mop een mopje was’;

Zo’n honderd jaar lang hielden studenten bij elk universitair lustrum een Maskerade, zeg maar een optocht in historische kostuums.  Affiche uit 1909, toen de intocht van een Fries Nassause stadhouder het thema was:

Fenomenaal affiche voor een Openluchtspel dat in 1924 opgevoerd werd:

Ploeg-kunstenaar Johan Dijkstra gaf bij Vindicat tekenlessen. Dit  detail van een liedvel lijkt van zijn hand:

Het sociëteitsbestuur luistert aandachtig naar het voorlezen van de notulen door de abactis I:

Jenever van een merk dat wijnhandel Jos Beeres voerde, en dat de naam van de laatste aapjeskoetsier Hannes (tevens een stadstype) in herinnering hield:

Het officieel geregistreerde wapen van de gereformeerde studentenvereniging VERA, met gouden helm en zilveren schrift. Op speciaal verzoek van de Hoge Raad van Adel is de vis in een laat stadium van de goedkeuringsprocedure alsnog van rug- en borstvinnen voorzien:

Naar vileine tongen bij VERA beweerden, was het wapen van het vrouwelijke studentencorps Magna Pete ontworpen door enkele mannelijke Vindicaters, die daarbij een bepaald onderdeel van het vrouwelijk lichaam voor ogen zouden hebben gehad. Desondanks werd dit k*t-beeldmerk welgemoed aanvaard door de Magna Petentes, die het ijskoud handhaafden toen zij de malicieuze flamoes-opzet alsnog doorkregen. Evenwel moet dit VERA-verhaal als apocrief worden afgewezen, aangezien er duidelijk een uil tussen beide vermeende schaamdelen schuilt. Of zou het een koalabeertje zijn?:

Nee een uil. Daar wijst een aandoenlijke pottenbakkersmok van Magna Pete, medio jaren zestig, nog op:

Andere koek: een blok met actie-affiches, afgezien van die van het Volkscongres helaas bijna allemaal van na mijn tijd:

Deze zit er ook op, volgens mij door of naar Peter Pontiac: