Bedreigde verlaatsmeester medeschuldig

“Op het ingediende request van Klaas Andries, verlaatsmeester bij het eerste verlaat te Hoogkerk, hoe Rem[on]s[tran]t de trekschuiten van Groningen na Strobos komende, bij het toestaan van het verlaat onder het schutten tot zijn leedweesen diverse maalen heeft ondervonden, dat sommige trekschippers gedurende het verrigten van zijn werk hem kwalijk met veele woorden bejegenen en somwijlen getragt hebben in het doorvaren van het verlaat met de leggende lijnen in het water te ligten. Remst. bedugt zijnde dat in de reeds begonnen en nog voorhanden zijnde donkeravonds hem diergelijke gevaaren zoude konnen overkomen, de vrijheid neemende zig tot UEd. Mog. te wenden met eerbiedig verzoek, teneinde Ued. Mog. remonstr. eene instructie gelieven te geven waarna zig gedragen, of te beveiligen van Remonst. zodanig ordres te stellen als UEd. Mog. na derzelver Hoge Wijsheid zullen vermeenen te behooren.

(onderstond)
Claas Andries

(was geapostill[eerd])

Na gehoord rapport der Heeren Gecomm[iteerden] hebben de Heeren Gedep[uteer]den verstaan dat gelijk de lijn niet zal mogen worden aangeslagen als nadat de schuit door de verlaaten zal zijn gepasseert, de trekschippers zowel als de suppl[ian]t zig in allen deelen tegens elkander naar behooren zullen gedragen, en van weerskanten met onderlinge geschiktheid en dienstvalligheid bejegenen, zonder eenig desordres of reden van klagten te geven, ofte dat bij faute van zulks tegens de overtreders strenger zal worden geprocedeert.

Act[um] Gron[ingen] in Coll[egio] den 30 jan[ua]rii 1786

/was geteek[end]:/
FF B[aron]Van In en Kniphuizen”

Met andere woorden: Klaas Andries, sluismeester van de eerste sluis bij Hoogkerk (nu op een plek even voorbij de suikerfabriek) had ruzie met sommige van de passerende trekschippers. Meermalen was hij uitgescholden, en ze hadden ook al eens geprobeerd om hem met een lijn beentje te lichten en zo in de plomp te werken. Vooral bij duister dreigde gevaar, daarom wilde hij graag een instructie hoe te handelen, of adequate maatregelen voor zijn veiligheid.

Waarschijnlijk ging de ruzie over het al in de sluis aanhaken, door de schippers, van een jaaglijn. Dat mocht pas als ze sluis uit waren, vond Gedeputeerde Staten – de schippers moesten de sluis dus bomend verlaten. Maar volgens GS was Klaas Andries zelf medeschuldig aan de gerezen problemen. Anders zou het college niet beide partijen hebben voorgehouden dat ze zich netjes tegen elkaar moesten gedragen.

—

Bron: RHC Groninger Archieven, Toegang 1 (archief Staten van Stad & Lande) inv.nr. 549 (rekestboek GS).