De winkeldeur van meneer Vissia

Tot mijn vreugde zag ik dat het deurbeslag van IJssalon Rimini nog hetzelfde is als een halve eeuw geleden, toen de kruidenier Hendrik Vissia hier zijn winkel had.

Tussen ons huis en die winkel lag enkel weiland, hemelsbreed zo’n 120 meter. ’s Avonds kon je in het donker de lichtreclame zien van die winkel: D.E. in een geel afgerond vierkant.

Meneer Vissia was, voor zover ik me herinner, een joviale, goedlachse man en  een klant van mijn vader. Met mijn moeder ging ik wel eens mee naar zijn winkel om boodschappen te doen, en ik moet er naderhand ook wel eens in mijn eentje zijn heengestuurd. Er stond een molen met zwart-wit ansichtkaarten in de winkel. “Uitgave H. Vissia”, kon je achterop die kaarten lezen. Je kreeg er altijd een snoepje bij de boodschappen: Engels drop of een zuurtje uit een grote glazen bol.

Midden jaren zestig werden er woningwetwoningen op het weiland neergezet en verdween het avondlijke uitzicht op het warme winkellicht in de verte. Meneer Vissia en zijn gezin verhuisden ongeveer tegelijkertijd uit het dorp.

Als ik hun familienaam natrek in ouwe kranten, merk ik dat ze hooguit vijftien jaar in Havelte hebben gewoond. Ze kwamen oorspronkelijk uit Friesland, vestigden zich per 1 december 1953 te Havelte en hoewel ‘import’, was meneer Vissia vrij actief in middenstandsclubs en VVV.  Mede door hem kwam in 1960 weer een schaapskudde in Havelte, als magneet voor dagjesmensen.

In 1964 vertrok de familie naar Wapenveld, waar ze een drogisterij en een pension begon. Meneer Vissia overleed er medio 1968, slechts 59 jaar oud, “na een gedurig gedragen lijden”.