Een twijfelachtig biljet van vijftig
Geplaatst op: 21 juli 2014 Hoort bij: autobio 12 reactiesNa het werk ga ik vaak naar de Coop Lubbers supermarkt aan de Paterswoldseweg, omdat ik er niet voor hoef om te rijden. Vanavond betaalde ik er met een biljet van vijftig euro. De caissière haalde het biljet door zo’n apparaatje waar het aan de ene kant ingaat en aan de andere kant weer uitkomt. Dat apparaatje begon dit keer te piepen.
Een extra controle bij de service-balie leverde eenzelfde signaal op. Mijn biljet voldeed volgens hun apparatuur op twee punten niet aan de waarheidskenmerken. Wel kreeg ik het terug en kon ik mijn boodschappen met pin betalen.
Het biljet had ik tussen de middag op het Hoofdstation uit de flappentapper betrokken. Die pinautomaat zit achter het GWK (Grenswisselkantoor) en ik verkeerde in de veronderstelling dat die er ook verantwoordelijk voor zou zijn. Thuis in Hoogkerk googelde ik dit kantoor en zag dat het nog tot acht uur vanavond open was. Dus gebeld. Hoewel de man die opnam vertelde, dat ze ‘hun’ pinautomaat vulden met geld van de ING, wilde hij het biljet wel even zien en door hun eigen machine halen. Kortom: weer terug naar de stad gefietst.
Bij het GWK eerst een nummertje trekken en een poosje moeten wachten. Toen ik aan de beurt was vroeg de man achter de balie, dezelfde die me ook telefonisch te woord stond, of ik ook een pinbon had. Nee, want die hoef ik nooit: papierverspilling immers. Dan had ik ook geen poot om op te staan, meende hij. Toen ik zei dat ik dan aangifte bij de politie ging doen en het verhaal aan de grote klok ging hangen, herinnerde hij zich gelukkig wat hij telefonisch al aangeboden had: het biljet ook bij hun door de machine halen. Hij deed dat, en ziedaar: het biljet bleek volkomen in orde als wettig betaalmiddel. Ook bood hij nu grootmoedig aan het tegen een ander biljet van vijftig euro in te wisselen, een aanbod dat ik natuurlijk graag aannam.
Volgens hem zou het ook wel heel vreemd zijn als er een vals biljet uit de pinautomaat zou komen, omdat de ING ze allemaal super nauwkeurig op echtheid pleegt te checken. Iets wat ik zonder bewijs van het tegendeel graag wil geloven. In elk geval had ik mijn goeie humeur terug.
Ben op de terugweg naar huis nog wel even bij de Coop-supermarkt langsgegaan om te melden dat hun controle-apparatuur te scherp afgesteld stond en dat dit akkefietje mij ruim een uur aan tijd heeft gekost. Tijd die ik ook beter had kunnen besteden. Helaas bleek de bedrijfsleider pas woensdag weer aanwezig. Of ik dan nog de moeite wil doen, weet ik niet.
groninganus 
In ieder geval goed voor de conditie!
En toch voel je je vast wel ongemakkelijk aan de kassa bij Coop, ook al ben je nog zo onschuldig.
Het was wel een toestand voor je en kostte het je veel tijd en energie. Misschien krijg je nog excuses bij de bedrijfsleider van de Coop.
Ik was een poosje geleden bij de kassa van Welkoop en rekende kippenlegkorrel af. Ze noemde een bedrag dat een keer zo veel was dan anders. Meestal wordt een bedrag niet genoemd en reken ik zonder op te letten het bedrag af met de pin. Toch was ik nu even wakker en reageerde hoogst verbaasd op het bedrag. Oeps het bedrag van de vorige klant stond nog in de kassa. De kassajuffrouw gaf haar collega de schuld, maar een excuses kon er niet af.
In mijn jeugd ging het verhaal, dat op Vlieland een alleenstaande oude man aan de deur leveranciers betaalde met munten, die hij stiekem tevoren in een koekenpan verhitte. Met de uitroep: ‘Dat treft, ik heb krek weer wat klaar’ haalde hij dan een handjevol op, ‘Ze bint nog warm’, zei hij bij het ter hand stellen. Mede-eilanders hadden er wel lol in. Het gesmiespel onder de badgasten leverde tenslotte het gewenste resultaat op: vanaf de wal een bescheiden cordon marechaussees ter omsingeling van de valsmunterij en hilariteit bij de Vlielanders.
Treffen we zulk practical jokes vandaag de dag nog aan?
Vorige week ben ik een camera kwijt geraakt in Termunterzijl (denk ik), nu typte ik het in bij google en kom ik uit op deze pagina. Het is een oude Konica Minolta camera. Nu kon ik zo snel niks vinden op deze pagina, vandaar dat ik het toch nog even na vraag op deze manier.
Als u of iemand hem gevonden heeft hoor ik graag hier een reactie, het gaat mij niet eens zozeer om de camera, maar de foto´s die genomen zijn vind ik belangrijker. Alvast bedankt.
Groeten Hannah
Konica Milnolta was een vorig toestel van me en veel foto’s op dit weblog zijn daarmee gemerkt.
Hahaha ik moet altijd erg lachen om dat kleine leed dat jij lijkt aan te trekken, en de kordate manier waarop je het afhandelt.
Ik betaal eigenlijk alleen nog op de markt met geld, maar ik kom na dit verhaal in de verleiding om eens een tijdje bij die winkel boodschappen te doen en steevast te betalen met briefjes van 50,-
Hoe dan ook, je hebt wel weer een verhaal.
Even terzijde, de koolmeesjes voeren hun een paar dagen geleden geboren jongen, 1 ei waar het kuiken wel een poging had gedaan er uit te komen, was uit het nestje gegooid, halve dop met dood kuikentje er in, daardoor kreeg ik door dat er weer een broedsel was. Kiekendief kijken is bijna voorbij, meesjes luisteren kan beginnen! (Aardewerken mezenpot boven raam habbykamer). Dat biljet, het was warm weer, had jij of de cassiére misschien zweethandjes? Of net iets diepgevrorens (kouds dus) in handen gehad? Daar reageren die apparaten met verbijstering op, evenals op vetvlekjes op de biljetten, mensen eten nou eenmaal wel eens wat op straat zonder kans op handen wassen, dan heb je zo een biljet met vlekken. Ook pinpassen die je met natte of koude handen aanraakt vlak voor het pjnnen weigeren vaak dienst, ’t is maar dat je het weet, even warm wrijven dus en koude spullen het eerst op de band zetten, anders sta je zo te kijk. Reina
Wat betreft die pinpassen zal je gelijk hebben. Ik zag onlangs bij de AH Hoogkerk nog een caissière zo’n weigerding opwrijven, waarna hij het deed.
Over caissière gesproken: toen ik woensdagmiddag weer in de Coop aan de Pasterswoldseweg kwam, bracht de hoofdcaissière de boodschap van de bedrijfsleiding over dat zij er niets aan kunnen (= willen) doen. Ik heb geen woord van excuus gehoord – anderen zitten straks met dezelfde gebakken peren. Ze zijn dus nu een klant kwijt.
Beste Groninganus,
Als u de klacht via onze pagina of website had neergelegd of nogmaals conctact had gezocht hadden wij sneller gereageerd.
Ten eerste zijn wij heel trots op ons personeelsteam die scherp hebben gehandeld op briefgeld. Bij twijfel over de echtheid of het niet goed leesbaar zijn van het briefgeld kan het altijd geweigerd worden. Volgens uw verhaal was het de apparatuur dat zou altijd een keer kunnen voorkomen. In dit geval wordt er op de delfde manier gehandeld als bij de verkoop van alcohol of tabak. Kan het niet aangetoond worden, wordt het niet aangenomen. Mocht het geld wel fals geest zijn konden wij namelijk daar.niets meer mee. De kassiere heeft u ook andere mogelijkheden gegeven en heeft het geld keurig terug gegeven. Dit is volgens de algehele voorschriften keurig afgehandeld. Hierbij lsg de vervolgkeuze bij u! Het blijft mensen werk en digitale apparatuur dus er blijven altijd kansen dat er iets mis gaat. Daarnaast gaan er in verhouding dagelijks nog altijd meer transacties goed dan fout.
Ik ben zeer benieied of u nog boofschappen doet in onze supermarkt.
Met vriendelijke groet,
J. Lubbers
Ik heb sindsdien geen boodschappen meer gedaan in uw supermarkt, vooral ook omdat ik geen woord van excuus kreeg van degene die de bedrijfsleider verving. Inmiddels heeft u dit ongeveer 10.000 euro aan omzet gescheeld.
ik vraag me af of de ‘overtijd zijnde artikelen’ in de schappen bij Lubbers ook zo lang blijven liggen als een klacht. Wordt een mooi groen gezicht aldaar.