NDC-weblog Sikkom pleegt plagiaat
Geplaatst op: 3 oktober 2014 Hoort bij: Media 19 reactiesOp de DvhN-website vandaag een uitgebreid verhaal over het stadsweblog Sikkom, dat zoveel succes zou hebben. Met geen woord wordt er in het stuk gerept over het feit dat Sikkom, net als het DvhN zelf, een uitgave is van de NDC Mediagroep, en dat de maker van Sikkom, Willem Groeneveld, als eindredacteur en product developer in dienst is van de NDC. Het lijkt dus te gaan om NDC-reclame voor eigen winkelwaar, waar echter niet, zoals te doen gebruikelijk bij serieuze media, voor gewaarschuwd wordt met een kopje ‘advertorial’. Bij het hoera-gehalte van het verhaal mag men dan ook gerust een moddervet vraagteken plaatsen.
Ik zou hier geen woorden aan vuil hebben gemaakt, als mij bij een kleine check van Sikkoms bejubelde content niet was gebleken dat Sikkom het niet zo nauw neemt met het mijn en het dijn. Meneer Groeneveld heeft namelijk een volledig artikel van mij overgenomen en dat zonder enigerlei bronvermelding of link. De enige bewerking die hij zich veroorloofde is het toevoeging van enkele tussenkopjes. Opdat de lezer dit plagiaat ook kan nagaan, volgen hieronder beide stukken, links het oorspronkelijke, rechts het geplagieerde van het NDC-weblog:
| Versie Groninganus/Harry PertonEen spokend wijf bij de Hereweg
Op de plek waar nu het Van Mesdagasiel staat, bevond zich in de 18e eeuw de gerichtsplaats, waar af en toe ter dood veroordeelde misdadigers ten aanschouwe van een massaal toegestroomd publiek werden geradbraakt of opgehangen. De lichamen van deze criminelen liet men ‘tot lering en exempel’ van datzelfde publiek aan de galg hangen of op het rad liggen, tot ze waren vergaan. Voorbijgangers zullen er wel eens een neus hebben dichtgeknepen. Even verderop lag op de grens van het stadsgebied de Helperlinie, een aarden verdedigingswal met een gracht (nu: het Helperdiepje). Waar Hereweg en Helperlinie elkaar kruisten kon men de buitenwacht aantreffen. Soldaten van het Groninger garnizoen hielden daar het in- en uitgaande verkeer zo’n beetje in de gaten, als ze niet al te dronken waren. Die tijd heette niet voor niets De Kleine IJstijd, ‘s winters kon het nog gemeen koud zijn. Dat was eind november 1734 ook weer het geval. Toen in die vorstperiode op een avond het rantsoen turf in de buitenwacht was opgestookt, besloten de totaal verkleumde soldaten een rad van de gerichtsplaats te halen. Ze namen niet eens de moeite het hoofd van de terechtgestelde vrouw eraf te nemen en smeten het hele geval zo op hun zieltogende vuurtje. Uiteraard werden de autoriteiten dit gewaar. De eerste die op onderzoek uitging was een majoor van de krijgsraad. Helaas zijn ‘s mans papieren niet bewaard gebleven; we weten dus niet wat hij te horen kreeg. Maar ook de stadsfiscaal (aanklager) wilde er vanwege de geruchten die in de stad rondgingen het zijne van weten. De beide verslagen van de verhoren die hij afnam, kan men nu nog steeds raadplegen op het archief. De haren rijzen je te berge! De getuigen, die de namen van de betrokken soldaten niet wilden noemen, gaven als bijzonderheden dat het hoofd van Trijne – want zo heette de geëxecuteerde vrouw – tot twee maal toe van het vuur was afgesprongen en dat het, nadat het er ten derden male op was gelegd, finaal uit elkaar was geklapt. Geen wonder dat het was het gaan spoken, daar aan de Hereweg. Een soldaat die in de buitenwacht een uiltje knapte had zich een tijdlang absoluut niet meer kunnen verroeren: hij was ‘zonder handen vastgehouden’. En een andere soldaat had een zwart ding door de schoorsteen zien vallen, een ding dat de gedaante aannam van een hond. Misschien was het wel een Drentse weerwolf, je wist maar nooit waar die op kwamen duiken, bij winternacht. |
Versie Sikkom/Willem GroeneveldEen spokend wijf bij de Hereweg – vrouger
Op de plek waar nu de Van Mesdagkliniek aan de Hereweg staat, bevond zich in de 18e eeuw de gerichtsplaats, waar af en toe ter dood veroordeelde misdadigers ten aanschouwe van een massaal toegestroomd publiek werden geradbraakt of opgehangen. De lichamen van deze criminelen liet men ‘tot lering en exempel’ van datzelfde publiek aan de galg hangen of op het rad liggen, tot ze waren vergaan. Voorbijgangers zullen er wel eens een neus hebben dichtgeknepen. Even verderop lag op de grens van het stadsgebied de Helperlinie, een aarden verdedigingswal met een gracht (nu: het Helperdiepje). Waar Hereweg en Helperlinie elkaar kruisten kon men de buitenwacht aantreffen. Soldaten van het Groninger garnizoen hielden daar het in- en uitgaande verkeer zo’n beetje in de gaten, als ze niet al te dronken waren. Oh oh oh wat is het koud Die tijd heette niet voor niets De Kleine IJstijd, ’s winters kon het nog gemeen koud zijn. Dat was eind november 1734 ook weer het geval. Toen in die vorstperiode op een avond het rantsoen turf in de buitenwacht was opgestookt, besloten de totaal verkleumde soldaten een rad van de gerichtsplaats te halen. Ze namen niet eens de moeite het hoofd van de terechtgestelde vrouw eraf te nemen en smeten het hele geval zo op hun zieltogende vuurtje. Uiteraard werden de autoriteiten dit gewaar. De eerste die op onderzoek uitging was een majoor van de krijgsraad. Helaas zijn ‘s mans papieren niet bewaard gebleven; we weten dus niet wat hij te horen kreeg. Maar ook de stadsfiscaal (aanklager) wilde er vanwege de geruchten die in de stad rondgingen het zijne van weten. De beide verslagen van de verhoren die hij afnam, kan men nu nog steeds raadplegen op het archief. Spoken aan de Hereweg De haren rijzen je te berge! De getuigen, die de namen van de betrokken soldaten niet wilden noemen, gaven als bijzonderheden dat het hoofd van Trijne – want zo heette de geëxecuteerde vrouw – tot twee maal toe van het vuur was afgesprongen en dat het, nadat het er ten derden male op was gelegd, finaal uit elkaar was geklapt. Geen wonder dat het was het gaan spoken, daar aan de Hereweg. Een soldaat die in de buitenwacht een uiltje knapte had zich een tijdlang absoluut niet meer kunnen verroeren: hij was ‘zonder handen vastgehouden’. En een andere soldaat had een zwart ding door de schoorsteen zien vallen, een ding dat de gedaante aannam van een hond. Misschien was het wel een Drentse weerwolf, je wist maar nooit waar die op kwamen duiken, bij winternacht. |
Zoals ik op mijn auteurspagina De vent hierachter (zie rechtsboven) duidelijk en eigenlijk juridisch ten overvloede heb aangegeven, berust er op mijn teksten en foto’s copyright.
“Verzoeken om overname op een niet-commerciële website worden in de regel ingewilligd, mits de bron wordt vermeld en er er een link naar dit weblog wordt gelegd.”
Met andere woorden: ik ben echt de kwaadste niet: als het om een niet-commerciële website gaat sta ik overname van teksten en foto’s gewoonlijk toe, mits er natuurlijk om toestemming wordt gevraagd etc. Wanneer men ondanks deze toch tamelijk soepele regels voor overname geen contact zoekt en niet om toestemming vraagt, noch ook aan de gevergde bronvermelding en link doet, geeft men echter te kennen dat de eigenlijke auteur er helemaal niet toe doet. En dan word ik hellig.
In het geval van Sikkom gaat het ook nog eens om een commercieel weblog, dat nadrukkelijk adverteerders werft. De vraag is natuurlijk of die zich met dergelijke zaken willen associëren, maar dat doet er nu even niet toe. Feit is, dat het NDC-weblog Sikkom o.a. door plagiaat aan zijn kopij komt.
Sikkom heeft nu wat mij betret nu twee opties:
- Het stuk verwijderen;
- Of alsnog zorgen voor bronvermelding met een link naar het oorspronkelijke stuk en een redelijke auteursvergoeding.
Wordt er niet aan deze voorwaarden voldaan, dan geef ik mijn vordering uit handen aan een advocaat.
Een mail terzake is inmiddels naar meneer Groeneveld gegaan.
Harry Perton
Update 3 oktober 2014, 14:30 uur:
Willem Groeneveld van Sikkom heeft inmiddels telefonisch gereageerd op mijn mail. Volgens hem had hij het stuk niet rechtstreeks overgenomen van mijn weblog, maar van de pagina De Oude Doos op Facebook, waar ene GM het onder haar eigen naam heeft gepost zonder de werkelijke auteur te noemen. De Oude Doos stond echter evenmin als bron bij het stuk op Sikkom vermeld. Groeneveld verkeerde abusievelijk in de veronderstelling dat GM de auteur was en heeft haar gevraagd of hij het stuk mocht overnemen, wat zij goed vond. Inmiddels heeft Groeneveld een link naar Groninganus aangebracht.
Een en ander bevestigt mij in mij in mijn mening dat Facebook één grote roversbende is, en dat het als zodanig hoognodig eens juridisch aangepakt moet worden.
groninganus 
Gewoon mail sturen met binnen 24 uur de linken en auteur aan te brengen inclusief een redelijke vergoeding voor de auteursrechten. Wordt hier niet binnen 24 uur op gereageerd, dan gepeperde rekening op papier sturen naar de financiele afdeling van DvhN, met daarbij de melding dat als er niet binnen 14 dagen wordt betaald de zaak in handen van advocaat wordt gegeven en juridische stappen worden ondernomen. Er zijn vaker rechtszaken over auteursrechten gehouden
Helemaal mee eens, het gepronk met andermans veren en eventueel geldelijk gewin moet afgelopen zijn. Bedenk eens iets origineels! Wees vooral eerlijk mbt de bronvermelding! Volg niet de voetsporen van Stapel,Diekstra e.a.
Normaal gesproken is een rectificatie op zijn plaats vanwege de plagiaat.
Maar ik heb nog op een paar andere punten kritiek op Sikkom en zijn hoofdredacteur:
1. Op zichzelf leuk weblog met nieuws van de stad. Maar zoals ook in interview met Radio Noord duidelijk werd: teveel een onemanshow met enkel de heer Groeneveld en stagiaires. Daarnaast vaak artikelen met schrijffouten en een tikkeltje slordig.
2. Waar ik me nog het meest over verbaasde was een artikel (Voetbalfeest eindigt in rellen – hoe kan dat? ) over de rellen rondom Aberdeen – FC Groningen (26 juli 2014).
Daarin lijkt de heer Groeneveld de indruk te wekken dat rellen veroorzaakt door Z-side in de laatste plaats te wijten waren aan de relschoppers. (Politie had beter risico’s moeten inschatten, wraak op incidenten in Aberdeen, fietsgooier is vermaand in overeenstemming met Z-side’s ‘ethische code’).
3. Tot slot vond ik de bemoeienis met de wereldpolitiek lachwekkend. Als je niet meer wilt zijn dan schrijver van een vrolijke stadsblog, waarom dan de volgende uitspraak: ‘Er zijn aanwijzingen dat Islamitsche Staat gefinancieerd is door de Mossad en CIA.’ (Tevens gedaan bij Radio Noord). Een dergelijke uitspraak verwacht ik van een buitenlandcorrespondent na gedegen onderzoek, maar niet van een vrolijke stadsblogger.
Zoals je terecht stelt geef je eigenlijk juridisch ten overvloede aan dat op je uitingen in tekst en beeld copyright rust. Maar inderdaad beter een keer te veel dan te weinig, want velen weten dat niet of willen dat niet weten, uit wishful thinking of wens-vader-van-de-gedachte. Sommigen denken zelfs dat als iets op het internet staat, dat ze het dan mogen overnemen omdat het dan vogelvrij zou zijn. Nonsens dus. Wettelijk heeft het internet, qua auteursrecht, dezelfde status als een boek, krant of tijdschrift.
In een uitgeverscursus heb ik eens geleerd dat alle uitingen van iemand, mondeling (bijv. in een lezing) of schriftelijk (op papier of elektronisch, definitief of als klad op een papiertje) als vanzelf per definitie auteursrechtelijk beschermd zijn en toestemming vooraf behoeven voor evt. hergebruik in een andere publicatie, zonder dat expliciet kennisgeving daarover, al dan niet ook nog met een ©-teken, nodig is. Dat men dat voorin in boeken bijv. vaak toch wel doet, is dus inderdaad ‘ten overvloede’ om degenen erop te wijzen die dit niet weten, dan wel niet willen weten.
SIKKOM….. doet me even denken aan sic’em ! (Engels) , een bevel aan een hond om achter iets of iemand aan te jagen.
Dus “sic’em, Harry!”
Sikkom is ‘bijna’ in het Gronings. Term, stamt af van het latijnse circum.
Ja, ik begrijp het best.
Ik deed eenvoudig een beetje aan woordspel 😉
Slordig van “De Oude Doos”op Facebook én slordig van Sikkom. In feite zijn dat de uitgevers die je copyright geschonden hebben. Beiden hadden met 30 seconden Googelen je oorspronkelijke tekst gevonden. Ik denk niet dat Facebook verantwoordelijk is. Dat is maar een medium net als wordpress en web-log. Maar onder gebruikers en pagina-beheerders heerst wel de opvatting dat alles mag en gratis is tenzij Facebook of een blog-hoster het verbiedt. Misschien zou het inderdaad helpen een uitgever eens in rechte aan te spreken. Maar dan niet die Oude Doos. Daar helpt een opvoedkundige vermaning met uitleg waarschijnlijk beter.
Bij de Oude Doos hebben ze zelf al iets geplaatst, ter waarschuwing van de leden. Bij Facebook heb ik een klacht tegen de copypasteres ingediend.
Het is wel zo dat Facebook sinds kort van alles mag doen met content, bij haar ingebracht door haar leden. Er komt dus vast nog wel een proces tegen FB door mensen wier materiaal gejat en op FB geplaatst is, welk materiaal FB voor eigen baat aanwendt.
Tja, en de voornaamste reden waarom FaceBook in haar disclaimers aangeeft dat het ‘alles mag doen’ met content is omdat ze geen gedonder willen krijgen van content-eigenaren omdat hun gebruikers links en rechts maar dingen bij elkaar jatten.
FB zelf heeft weinig baat bij jouw content in deze, ze hebben alleen geen zin om alle posts op copyrightschending te screenen. FaceBook valt mijn inziens weinig te verwijten,
Technische zou het mogelijk moeten zijn een plagiaatdetector bij de poort te zetten. Als die afgaat is het aan de poster om te bewijzen dat de tekst zijn of haar eigen tekst is.
De tekst is van iemand die het auteurschap opeist. Totdat iemand aantoont dat er een eerdere publicatie was. Met Google vind je simpel jouw publicatie van 2012. Trouwens ook de publikatie van “De oude doos” uit 2013″ op Facebook waar staat dat zij het heeft gedeeld, maar alleen in jouw artikel dat het eerder in “De Oosterpoorter” heeft gestaan. Dat vinden Google en Facebook niet terug.
Wat een minkukels!
En dan het domme commentaar onder het bewuste stukje op S…
Sikkom uit mijn favorieten gehaald, ze krijgen van mij geen bezoekje meer geteld.
Mensen die pronken met andermans veren (snakk’n op internet) kunnen wat
mij betreft de pot op.
Hup Harry! Ik had het al niet zo op het toontje en de inhoud van dat weblog en nu weet ik door jou waarom. Het is domweg een advertentietrekker van de NDC.
Trouwens: het is wel raar dat ik hier alleen kan reageren door in te loggen bij WordPress. Dat wist je vast niet. Met mijn eigen privé-mailadres lukte het niet.
Dat komt waarschijnlijk omdat jouw mail-adres gekoppeld zit aan een wordpress account. Bijvoorbeeld omdat je daar zelf een blog hebt. Ik post hier met het adres van mijn kat die te lui is om z’n mail te checken en dat mij laat doen.
Minkukels inderdaad. Om dat nou net te flikken met Groninganus!
😉
Ik wilde hier van alles plaatsen.
Ik laat het hier bij:
http://www.sikkom.nl/reactie-op-plagiaatbeschuldigingen-van-groninganus/
Wel zo netjes van me.
Hanselijke Grietjes!