Exponent van een tijdgeest: het rode boekje voor scholieren

Leraar wil stukje voorlezen uit het rode boekje voor scholieren, maar merkt dan dat het een ander rood boekje is, dat van de Chinese dictator Mao. Beetje flauw mopje, dat komt uit het januari-nummer 1971 van de Kruisband, de schoolkrant van de Rijks HBS aan de Grote Kruisstraat in Groningen:

Dat rode boekje voor scholieren (inderdaad: zonder hoofdletters in de titel), verscheen vier maanden eerder naar Deens voorbeeld. Het was een exponent in optima forma van de tijdgeest en bepleitte onder meer democratisering van het onderwijs, gelijkheid tussen leraar en leerling en  openheid in het seksuele. Maandenlang was er zeer veel discussie over tussen kritische en behoudende krachten.

Mijn eigen exemplaar kocht ik voor de adviesprijs van een rijksdaalder bij boekhandel Appelo in Meppel. Stom genoeg  deed ik dat niet van mijn zakgeld, maar liet ik het op de rekening van mijn schoolbenodigdheden zetten. Die rekening ging naar mijn vader en hij bleek niet zeer ingenomen met deze ene post.

Dat exemplaar heb ik nog steeds. Het valt op drie plekken open: bij het hoofdstuk over leraren, bij het hoofdstuk over tabak, alcolhol en drugs en uiteraard bij het hoofdstuk over seks. Ik denk dat het geschriftje op die twee laatste punten het meest invloedrijk geweest is – die democratisering had veel minder de aandacht, leerlingenparlementen verliepen ook al gauw.

Op speciaal verzoek nog even de – naar het zich laat aanzien – meest gelezen bladzijden: