Sportjournalistieke emotrutterij
Geplaatst op: 30 november 2014 Hoort bij: Media 8 reactiesDe Bredase voetbalclub NAC heeft net thuis met 1-5 verloren. Huilend loopt een speler het veld af. Die moeten we voor de camera hebben, dachten ze bij Studio Sport. Eerste vraag van de verslaggever tegen het hangende koppie met de nog half-betraande wangen: “Can you explain the feeling you have inside?”
Ten eerste is het Engels ontleend aan popliedjes uit Volendam.
Ten tweede betreft het een vraag naar de bekende weg, welke vraag tevens het narrativistische principe met voeten treedt dat je beter kunt laten zien dan vertellen.
Maar bovenal verraadt de vraag een gebrek aan invoelingsvermogen. Terwijl de verslaggever zich voorneemt om emoties bloot te leggen (alsof we die al niet hebben gezien) verraadt hij juist zijn eigen emotionele gemankeerdheid, zijn onderontwikkelde mededogen, zijn absolute gevoelsarmoe.
Hij is een emotrut. Hij wil uit de ander peuren wat hij zelf tekort komt.
Helaas is er veel emplooi voor emotrutten in de hedendaagse sportjournalistiek.
Het stikt ervan. En ze zijn niet te harden.

Kort en bondig.
Gelukkig heb ik weinig met sport en nog minder met voetbal. Toch ontkom je vaak niet aan die story- en privéachtige zuigers als ene Joep. Bij schaatsen loopt er ook immer zo’n flapdrol Maalderink over het middenterrein de schaatsers met dergelijke vragen op te vangen en dan gaat bij mij het geluid er af of ik ga naar wat anders kijken. Daarvoor moet je dan weer niet bij het NOS Jourmaal zijn, want Saskia Dekkers, Kees van Dam en nog een paar doen eigenlijk hetzelfde.
Bij die sporters is het overigens nog wat gemener. Van de sponsor moeten ze dergelijike lui netjes te woord staan en dat doen ze dan ook maar.
Ik heb het toevallig gisteravond gezien. Maar dat heet toch juist “Televisiemaken”. Je ziet het terug in heel veel programma’s. Dat is de reden dat ik vaak de t.v. uitzet.
Ja waarom eigenlijk al die emplooi. Zouden er mensen zijn die niet met gekrulde tenen dan wel samengeknepen billen naar dit soort vragenstellers kijken? Of luisteren, op de radio doet men het ook.
Op de radio heeft het misschien nog zin, omdat je daar de emotie zelf niet ziet.
Weer een nieuw-voor-mij Nederlands woord geleerd.
Ik moest het wel even ontbinden….
Emot rut? Em otrut? nee, emo-trut. (Aha! van emotie ).
Maar dan wel één woord.
Zal een GreenPeace-er dan een ecotrut zijn ?
Haha, je voelde het vooraf alweer aankomen gisteravond, hè …
Heeft iemand van u ooit wel eens een echt interessant verhaal gehoord van een voetballer die geinterviewd werd na een al dan niet gewonnen wedstrijd?