De zuidelijke zoom van Drenthe
Geplaatst op: 18 juli 2015 Hoort bij: Drenthe 17 reactiesTussen Meppel en De Wijk: soms moet je toeristen niet al te wijs maken. De populieren op deze rotonde verhinderen daarom op effectieve wijze het zicht op de richtingaanwijzers:
Fraaie, mogelijk niet eens zo oude schuur aan de Schiphorsterweg bij De Wijk:
De Havixhorst, eindje verder aan dezelfde weg. Herinner me dit huis als een gesloten gelegenheid maar sinds 1981 is het in eigendom van stichting het Drents Landschap en nu is het toch een aardige trekpleister, wat mij betreft. Het huis is restaurant, het landgoed eromheen met wat oude boerderijen is vrij bewandelbaar, er zit ook nog een mooi stuk beekdalnatuur bij en een beeldentuin met werk van gerenommeerde beeldhouwers – je hoeft je er dus niet te vervelen:
Het in 1753 op de gevel aangebrachte alliantiewapen De Vos van Steenwijk – Van Isselmuden evenwel, verdient een betere behandeling:
Op de rechter schoorsteen een ooievaarsnest, een van de talloze in dit gebied:
Koekange, waar mijn vaders boekhoudkantoor ettelijke klanten had:
Echten was ik nog nooit geweest. Echt een openbaring – een mooi dorp. De Hummel Hoeve, uit dezelfde tijd als de Havixhorst hierboven:
De dorpsvereniging van Echten onderhoudt al tig jaar een plaggenhut:
Het kerkje, uit het midden van de jaren 30, en gek genoeg geen monument, fungeert nu als dorpshuis:
Detail van een schuur:
Tussen Echten en Zuidwolde staan deze schoonheden aan de Hoogeveense Vaart:
Stuw bij Zuidwolde, waar ook nogal wat klanten van mijn vader zaten:
Bij het gemeentehuis in Zuidwolde een beeld, De Ontmoeting (1988) van Bert Kiewiet, die het typische tafereeltje van twee nieuws uitwisselende vrouwen raak heeft getroffen:.
Keuterij in Zuidwolde:
Bij Kerkenveld en Alteveer raakte ik dankzij de uiterst matige bewegwijzering de weg kwijt en draaide ik een rondje van een half uur. Daar in de buurt deze bult mais- of houtafval waar tientallen spreeuwen in zaten te pikken:
Bij Hollandscheveld een voormalig armhuis, oorspronkelijk uit de achttiende eeuw:
Ter overname aangeboden en zo goed als nieuw:
Aan de Coevorderstraatweg tussen Noordscheschut en Geesbrug herinnert een gevelsteen aan het oude huis Veenlust:
Bij Gees – bomen die het loodje leggen door de vernatting van een natuurgebied:
De kerk van Oosterhesselen, keerpunt van de tocht:
Terug over onder meer Aalden en Orvelte naar Beilen, waar de trein binnen drie minuten arriveerde. Ruim 90 kilometer gefietst.
Minpuntje: om een uur of zes bij Orvelte aangekomen, vreesde ik de hongerklop te krijgen en ging er daarom op zoek naar een eettent. Het was er erg rustig en de Schapendrift bleek als enige gelegenheid nog open. Er zaten zegge en schrijve drie dames op het ruime terras, verder niemand. Ik wilde snel wat eten, had geen zin in een complete maaltijd en vroeg om een tosti. Die stond op de lunchkaart en daar deden ze na vier uur niet meer aan, zei de juffrouw die bediende.
Natuurlijk zullen ze daar hun reden voor hebben, maar aan de andere kant vind ik het nogal star. Drenthe is niet meer zo populair bij de toeristen, de Drentse horeca heeft het bijgevolg momenteel zwaar, omzetten zijn grosso modo met 30 % gekelderd, bedrijven gaan failliet, dan mag je toch wel wat meer flexibiliteit verwachten. Een tevreden klant voor iets kleins, komt een volgende keer terug voor iets groters. Maar dat besef lijkt hier niet aanwezig. Jammer.
groninganus 
Je hebt me echt een plezier gedaan met deze serie. Zoveel herkenning. Drenthe is absoluut een schitterende provincie. Kortzichtig van die uitbater om niet even een tosti te maken, maar …….. ik herken dat ook. Er zijn helaas erg veel Drenten die het woord soepel niet kennen.
Hé, je was in de buurt! Geen ijsje gehaald in Gees – bij Talenti hebben ze heerlijk ambachtelijk gemaakt ijs. Mooie fietstocht, behoorlijk wat kilometers op de teller. Heb je gisteren deze tocht gemaakt? Er stond toen behoorlijk veel wind. Wat een aparte vorm van de linker schuur langs de Hoogeveense vaart, wat zou de functie zijn geweest? Zitten de spreeuwen niet op een maïsbult? Ja, klantvriendelijk zijn schijnt soms heeeeel moeilijk te zijn, iedere klant is er éen zou je denken.
Ja, de tocht is gister gemaakt. De wind kwam eerst uit het zuidwesten en daarom dacht ik een windmeerit te maken terug naar huis. Maar ’s middags om een uur of vier, vijf draaide hij naar het noordwesten – van Oosterhesselen naar Beilen was dus nogal pittig.
Die schuur moet een industriële functie hebben gehad. Denk dat er eerst een houtzaag- of pelmolen heeft gestaan of zoiets. Ben ook wel benieuwd, dus als iemand het weet…
Mais voeg ik nog maar even in als mogelijkheid. Ik weet het niet.
Heb nog even gezocht naar die rare schuur. De lokalo’s zijn het er ook niet over eens, De een denkt dat het een grasdrogerij was, de ander zit te denken aan een scheepswerf:
https://nl-nl.facebook.com/OudHoogeveen/photos/a.530995660262000.140354.530691636959069/1023373551024206/
Er zit een eerste steen in de muur, die gelegd is door een Kaemingk, onderwijzer en hoofd van de christelijke landbouwschool in Hoogeveen.
https://nl-nl.facebook.com/OudHoogeveen/posts/907928112568751
Die (coöperatieve) grasdrogerij werd opgericht in 1941:
http://www.delpher.nl/nl/kranten/view?query=grasdrogerij+hoogeveen&coll=ddd&page=1&maxperpage=10&sortfield=date&identifier=ddd%3A010693687%3Ampeg21%3Aa0138&resultsidentifier=ddd%3A010693687%3Ampeg21%3Aa0138
Het gebouw lijkt echter ouder dan dat. Mogelijk heeft er eerder een scheepswerf gezeten, hoewel de vorm mij nog steeds doet denken aan die van een industriemolen.
Als Kaemingk de eerste steen heeft gelegd – hij was hoofd Chr Lagere Landbouwschool in Hoogeveen – leg ik een link met de landbouw. Even op zijn naam gezocht in Delpher, kwam ik oa dit artikel tegen: http://bit.ly/1HJmYyJ Naar alle waarschijnlijkheid was het gebouw ooit een grasdrogerij. Voor de zekerheid even gegoogeld op oude grasdrogerij, kwam ik deze tegen: http://bit.ly/1Lla3ZT, puzzel opgelost!
Hé, dat is hetzelfde model ja. 🙂
Mooi verhaal Harry en als je hier in de buurt bent maak ik een tosti voor jou:-)
Dat was een interessant 90 kilometer tochtje incl. extra rondje. Het leverde mooie kiekjes op.
Prachtig stukje Noord Nederland.
Maar wat betekent ‘al tig’ jaar , betr. die plaggenhut.
Dat betekent enige tientallen jaren, minstens twintig jaar.
Weer wat geleerd. Bedankt, Harry.
Die plaggenhut is door dorpsbewoners ‘gebouwd’ in 1981 ter gelegenheid van een dorpsfeest. De hut staat op een prominente plek en ik ben er heel vaak langsgekomen. Ik vond er nog wat nadere informatie over:
http://huusmitdebelle.mysites.nl/mypages/huusmitdebelle/389142.html
Wat leuk, mooie foto’s van veel bekende plekjes waar ik sinds onze verhuizing niet meer geweest ben. In het kerkje heeft R nog geconcerteerd met haar orkest. Bij de plaggenhut maakte ik een van de eerste foto’s voor mijn (toen nog web streepje log) weblog, van onze net aangeschafte fietsen, die we nog steeds gebruiken al is het nu dan in het Groninger landschap.
Achter de Havixhorst ligt het ooievaarsstation De Lokkerij, ook zeker een bezoekje waard.
Flinke tocht Harry!
De Havixhorst heeft ook een stukje Groningen-gerelateerde historie ; moet zeker via Groninganus wel even genoemd: Bywe Lewe, geboren op de borg Alma bij Bedum huwde met Reint van Munster en werd zo vrouwe van de Havixhorst. Een jong overleden dochtertje van hen, “Tecla van Monster”, kreeg in 1652 haar laatste rustplaats in de kerk van IJhorst waar in de vloer haar zandstenen zerk (weer) zichtbaar is.
Toevallig is Alma deze maand ook herontdekt door ooievaars …
Zelf ben ik afkomstig uit het Fries Echten, maar ik zie dat het Drentse Echten ook de moeite van het bekijken waard is, want je schotelt ons weer een mooie afwisselende serie voor.
Landelijk beleid, hoor, dat tijden aanhouden van lunch, brunch en wete ik wat nog meer. De landelijke keten van – vroeger? – wegrestaurants, met de naam van de ene vogel en het “uithangbord” van een andere, heeft daar ook een handje van. Half vijf – geen gerechten van de lunchkaart meer, dus ook geen uitsmijter, nog geen gerechten van de dinerkaart, de keuken is daarvoor nog niet geopend en o ja: “Had u afgesproken?” Nee. Nee-eeh? dan is er voor u geen plaats in deze “herberg”. Als dagjesmens met een plotselinge behoefte om er even uit te zijn kun je maar beter een boterhamtrommeltje en thermosfles bij je hebben, donderdags nog korting bij sommigen (op afspraak), maar vanaf vrijdag tot en met zondag kun je zonder afspraak zowat nergens meer terecht en o ja, op maandag geven de meesten helemaal niet thuis, alles is dciht, ’s morgens de meeste winkels, de hele dag (vr)eettenten en musea. Ik dacht dat in de zomermaanden het meest te verdienen viel, maar ze hadden zich strak aan hun openingstijdenschema en hun eetkaarttijden. Leg dat maar eens uit aan Amerikanen, die liggen – na van de verbazing bekomen te zijn, in een deuk van het lachen. Hun 24/7 consumisme ligt mij ook niet zo goed, maar dat strakke gedoe met tijden hier is wel het andere uiterste. “De klant is koning” is vergeten (dan moet die klant zich ook koninklijk gedragen natuurlijk, beleefd en met respect). Reina