Een geheime schat in mijn moeders huis
Geplaatst op: 16 oktober 2015 Hoort bij: Familie 11 reacties
Bij de verdeling van mijn moeders antiquiteiten, had een van mijn jongere broers zijn zinnen gezet op een geallieerde granaathuls, gemaakt in het jaar 1941 en vermoedelijk gebruikt in het Westerkwartier, voorjaar 1945. Het ding stond in de vensterbank van het kleine slaapkamertje. Hij tilde het op, maar vond het nogal aan de zware kant. Bovendien rammelde het een beetje. Bij een graai in het binnenste van de huls bleek dat er een heleboel koperen centen in zaten. Centen uit de guldentijd. We hebben de bult muntjes vanuit de huls uitgestort in een geldkist die een andere broer meenam.
groninganus 
Doet me eraan denken dat ik als tiener o.a. munten heb verzameld, en het een sport vond om centen te verzamelen uit het wisselgeld of uit kaartspelletjes waar centen werden ingezet, en daar dan complete series van te maken = 1948 t/m 1980. Die van 1948 vielen altijd gelijk op in een stapel, omdat die nog van Wilhelmina waren en die keek de andere kant op 🙂
Zal de bank ze nog inruilen?
Oude centen en stuivers waren tenminste nog van massief koper. Heel wat meer waard dan de nieuwe 1, 2 en 5 eurocent munten van verkoperd ijzer.
Bijzonder. Ik nam vorige precies zo’n geldkistje mee uit de erfenis van mijn moeder. Daar zaten wat papiertjes in met herinneringen: haar schatten.
Och wat een mooie gedachte!
Er werd ook nog wel eens papiergeld tussen boeken verstopt. Dat zijn ook plekken om in de gaten te houden..
Die andere broer ging dus met een tamelijk gewichtige vondst huiswaarts.
Ik moet ook nog ergens wat oude centen hebben, maar dat zullen er toch aanzienlijk minder zijn, denk ik. We gebruikten centen indertijd nogal eens bij spelletjes zoals ‘streep gooien’.
In het huis van mijn ouders een klein glazen potje met centen en een enkele stuiver.
Ik ruik meteen die typische geur weer van de kopercenten. Wat werken herinneringen toch altijd fraai
Heel herkenbaar. Ik bezit ook een grote glazen pot vol met centen. Mijn vader was een verwoed kaartspeler en dat ging altijd om centen:-)
Mijn moeder was gek op antieke knopen – ze naaide veel kleding zelf – en vlak voordat ze niet meer kon praten zei ze: kijk mijn kleding na. En inderdaad er waren nog jasjes met zilveren knopen.
Maar een mooie verdeling van oud waardevol – zeker wat herinnering betreft – Harry.