Noaberschap aan de Heuvelenweg

Een foto waar ik ook erg blij van werd, toen die bij het sorteren van mijn moeders kiekjes- en paperassenberg tevoorschijn kwam, was deze:

Mijn glunderende grootmoeder (links), met buurvrouw Albertie van der Helm gezeten voor de baanderdeur van het echtpaar Van der Helm, Heuvelenweg 18 Dwingeloo. Het moet ochtend zijn, want de zon kwam alleen ’s ochtends op die plek. Buurvrouw schilt boven een aardappelschilmandje de eerpels voor het middageten.  Mijn grootmoeder houdt een gele pruim in haar hand. De foto moet omstreeks 1960 gemaakt zijn – op Sinterklaasdag  1962 stierf mijn oma.

Van tien jaar eerder is er deze foto van buurvrouw Van der Helm, die het vlintenpad voor de baanderdeur aanveegt:

Het was werkelijk een schàt van een mens. Zij en haar man waren gereformeerd, wat bij de Vondelings gewoonlijk niet bepaald als een aanbeveling gold, maar met buurvrouw Albertie konden ze heel best opschieten.

Met de buren van de andere kant was ook alles koek en ei. Mijn grootmoeder mocht graag koken en deed dat goed. Daarbij probeerde ze ook wel nieuwe dingen uit, zo leerde ik mondkost als tutti frutti en sputnik door mijn oma kennen, wat je toch niet van zo’n oud mens van boerenkomaf zou verwachten. Ze deelde ook graag. De buren van de andere kant, de onderwijzer Roelof Benus en zijn vrouw, wisten daarvan mee te praten, want uit dezelfde tijd als beide bovenstaande foto’s dateert dit Sinterklaasgedicht van Benus’ hand:

Ergens in Dwingeloo
Heb je een zaak van lampen en zo
Daar woont Vondeling met z’n vrouw
En weet je Piet, wat ik nu wou,
dat we daar eens even langs gingen
’t Zijn heel aardige mensen, die Vondelingen

Ze zijn erg hartelijk en gul
Met het geven van koffie en pittiger spul
B.v. de reizigers die daar gaan en komen
Kunnen er uren zitten bomen
Onder het genot van thee en sigaar
Want dat kan daar allemaal maar

En als buren zijn ze werkelijk uniek,
Want is er bij Benus één weg of ziek,
dan komt Mevr. Vondeling zo tegen ’t etensuur
Zo maar met iets lekkers, heet van ’t vuur
Een lekker hapje, groente of een vis
En weet je Piet, wat voor Roelof nog ’t heerlijkst is,
Wanneer er komt erwtensoep met kluif
Dan glundert hij van z’n tenen tot z’n kuif.

Zoiets is toch geweldig, Pieterbaas
En daarom mèt dit relaas
brengen wij haar ’n kleinigheid
Misschien vindt zij ’t leuk, zo, voor de aardigheid!

Sint en Piet