Tragiek in een stapeltje knipsels
Geplaatst op: 22 december 2015 Hoort bij: Familie 11 reactiesHad gedacht dat die allang weggegooid waren, bij de verhuizing van elf jaar geleden namelijk, maar nee, in de garagebox van mijn moeder lag ook nog een plastic tas opgepropt met handwerkbladen en knipsels met zelfmaakmode uit de jaren vijftig.
Die knipsels kwamen uit de Margriet, een vrouwenblad waar mijn moeder meer dan een halve eeuw op geabonneerd was, welke volharding haar de zilveren margriet opleverde die we eerder in haar nalatenschap aantroffen. Ze gaven aanwijzingen voor het vervaardigen van vrouwenkleding, mannenkleding en kinderkleding, zowel voor jongens als voor meisjes.
Sowieso lijkt me het bewaren van zulke sterk gedateerde artikelen een teken van forse verknochtheid, maar waar het de jurkjes en wat dies meer zij van meisjes betreft, verraadt het ook nog tragiek. Mijn moeder kreeg namelijk vier zoons, terwijl ze nog wel zo graag een dochter had willen hebben. Dat haar eerste twee kinderen zoons waren, daar kon ze goed mee leven, maar bij de geboorte van haar derde hoopte ze heel erg op een dochter. Getuige een brief van vrienden, verzuchtte zelfs haar moeder in Dwingeloo: “Als het nu maar een meisje wordt”. Die vrienden probeerden haar dan ook te troosten: “Maar och, als alles maar goed is, dat is het voornaamste, dan is het andere maar bijzaak.”
Een deel van de knipsels met zelf te maken meisjeskleding:
Grafisch gezien gaat het vaak om spreads met deels een fijne pseudo-schrijfletter in de kop. Zoals deze – “Wat is moeders meisje mooi”:
“Zusje gaat naar Zee”
“Parmantige peuters”
“Ben ik niet mooi?”
“Moeders kleine schat”:
“Schattig voor zo’n lief klein blondje”
Felicitatiekaartjes ontving ze dus louter voor de geboorte van zoons:
Men kan niet alles bewaren. Straks gaan de knipsels bij het oud papier.
groninganus 
Dat roskopje is later zeker telefoniste geworden.
Wat kom je bijzondere dingen tegen in de nalatenschap van je moeder!!
Men kan niet alles bewaren… Stel het versnipperen nog maar even uit. Komt tijd komt…, of het komt er niet mee van. Ook goed.
Mooi tijdsbeeld, maar ik krijg ineens wel minder prettige herinneringen aan de pofbroekjes die ik in mijn jongste jaren droeg …
Je kunt niet alles bewaren maar toch ….
Volgens mij lijkt het iedere moeder leuk om ook een dochter te krijgen.
Welke van de vier jongens ben jij?
De opa van mijn eega kreeg zes dochters, de laatste dochter wilde hij niet eens aangeven op het gemeentehuis. En ze waren allemaal gezond! Tsja zo kan het verkeren.
Ik ben de oudste.
Kreeg jij nou de fles van James Stewart?
Op felicitatiekaartjes staan gewoonlijk niet de baby’s met wier ter wereld komen de ouders gefeliciteerd worden. 🙂
Mocht je de knipsels nog niet weggedaan hebben: ik ken iemand die je een enorm plezier doet met de vintage patronen. Ik betaal je er graag de verzend en portokosten voor.
Heb er nog even over nagedacht en besloten deze spullen toch maar te houden.
Ik herinner me nog het moment (ik zal een jaar of 7-8 geweest zijn) dat ik ineens de pseudo- schrijfletter uit de koppen van Margriet en Libelle kon lezen. Dat was een mijlpaal!