Ansichtkaartenzakjes
Geplaatst op: 25 september 2017 Hoort bij: Familie, Kunsten 1 reactieKreeg bericht van haar executeur-testamentair dat er nog een handvol dozen met fotoalbums stonden in het inmiddels verkochte huisje van mijn vaders nicht Margriet. Of ik er belang bij had.
Vanmiddag in Eelde een uur of anderhalf wezen schiften. Op een album met cartes de visite en wat losse familie- en schoolfoto’s na, kon bijna alles weg. Het gros bestond namelijk uit souvenirs van vakanties, die nogal inwisselbaar zijn.
Ze ging al voor de loongolf van 1961/2 overal heen, die nicht van mijn vader. Dat wil zeggen: in Noord-, West- en Zuid-Europa deed ze alleen Finland, Portugal en Griekenland niet aan.
De belangrijkste musea werden bezocht en daar kocht ze dan kunstkaarten van werken die kennelijk indruk hadden gemaakt. In sommige gevallen zaten die nog in de originele ansichtkaartenzakjes. Onaanzienlijk drukwerk, waar nog maar weinig van over zal zijn en dat toch soms fraai van ontwerp is:
Mocht iemand ze verzamelen, hij of zij kan deze van me krijgen.
groninganus 
De photos zijn dus niet ansicht kaarten maar ‘business cards’. Zelfs toen al. Na dat ik rond 1980 van een tante een kaartje ontving die van mijn vader was geweest ( ca. 1944) en uitgevoerd als een plakje leer ( betr. schoenenzaak) begon ik business cards verzamelen, maar hield er mee op toen het in te veel albums ging lopen. Geen ruimte. Nu pak ik alleen nog bijzondere op, bv iets met naam/bedrijf overeenkomst , of auteurs van favoriete genre, of anderzijds ‘beroemde’ mensen…. 🙂