Winschoter kalligrafie
Geplaatst op: 6 november 2017 Hoort bij: Geschiedenis, Kunsten 6 reacties
Twee stukjes schrijfkunst uit het kerspelarchief van Winschoten. Het linker stamt uit 1747, het rechter uit 1817. Is links nog redelijk eenvoudig en sober, op het rechter specimen heeft de schrijver, vermoedelijk een schoolmeester, zich finaal uitgeleefd. Hij moet daar dagenlang aan hebben gewerkt, zijn pen voortdurend versnijdend, met het puntje van zijn tong uit zijn mond en zweetdruppeltjes op zijn voorhoofd. Vanuit de bedstede riep zijn gade hem tot haar, maar steeds vergeefs. Hij moest deze eervolle opdracht van de kluftmeesters afmaken, ook al zou het hem zijn huwelijk nog kosten.
groninganus 
Ik kan me inderdaad voorstellen dat dat de man veel zweet (hopelijk geen bloed en tranen) heeft gekost. Ik ben wel benieuwd hoe men zoiets drukte. Ik heb geen verstand van druktechnieken. Ik dacht dat men vroeger iedere letter eerst in lood moest maken en dat men dan uit bakken alle letters haalt en in goede volgorde zet etc. Maar zulke sierlijke letters kon men toch niet in lood maken lijkt me? Hoe werkte het reproduceren dan?
Dit is niet gedrukt, maar gepentekend.
OK, dank.
Ergens in die tussenliggende periode is ook bepaald dat vernieuwd beter was dan vernieuwt en verbetert.
De spelling van Siegenbeek, 1804:
https://nl.wikipedia.org/wiki/Geschiedenis_van_de_Nederlandse_spelling#Spelling-Siegenbeek_.281804.2C_Nederland.29
Wij leerden dit op school, en ik was blijkbaar vrij goed met de pennen, want een klasgenoot betaalde me in sigaretten om zijn huiswerk te doen… 🙂