Hoe de Stad 300 jaar geleden wakker werd en een wekenlange hulpoperatie begon

“Het was dan op den morgen van gemelden dag (26 december 1717, HP) dat het water in en door de dijken een vrijen ingang kreeg tot deze provincie, en reeds tegen den middag zag men het voor de poorten van Groningen. Zóó van oogenblik tot oogenblik hooger stijgende, stond het des avonds te 7 uur op verscheidene plaatsen in die stad eenige voeten hoog in de straten, zoodat alsnu vele menschen, vooral bij de Steentilpoort, genoodzaakt waren op de zolders of bovenkamers te vlugten, aangezien het water ter kniehoogte door deze poort werd voortgestuwd. Zoo stond b.v. bij eene herberg, het Raadhuis van Emden genoemd (aan het binnen-Damsterdiep nz., HP), het water dusdanig hoog, dat de trekschuiten daar voor de deur op de stoep aanlegden.

Toen de regering van Groningen den nood der omliggende plaatsen, vooral dien van het Hunsingo- en Fivelingokwartier, ontwaarde, werden al de trekschuiten en andere aanwezige vaartuigen met de noodige manschappen, geprest , om met brood , bier, versch water enz. voorzien, de op de zolders, hooi en stroo zittende noodlijdenden van de noodigste behoeften te voorzien. Aldus was men nagenoeg veertien dagen bezig met het aanhalen van menschen, beesten, huisraad en voeder. De prinsenstal, de ruiterwacht , ja zelfs het akademiegebouw werden, benevens de partikuliere paardenstallen en koetshuizen, tot stalling der geredde beesten gebruikt.“

Bron: A. Smith, Geschiedenis der provincie Groningen (Groningen 1849) 298. Eromheen staat het hele, compacte verhaal van wat de Kerstvloed in de provincie Stad en Lande aanrichtte.