Verlustiging in andermans ondergangszucht

Reclame voor een TV-zender die pretendeert “verhalen over het echte leven” te vertellen:

Dat het echte leven bestaat uit het nemen van drugs is een misvatting waarop velen al terug moesten komen. Hallucinaties gelijkstellen aan het echte leven is ook een idee dat niet meer zo’n opgeld doet.

De advertentie appelleert ook  niet zozeer aan  thrillseekers, het gaat er eigenlijk helemaal niet om zelf een trip te ervaren, het gaat erom te zien hoe anderen de ervaring vergaat. De advertentie probeert de voyeurs te paaien die zich verlustigen in andermans ondergangszucht.


5 reacties on “Verlustiging in andermans ondergangszucht”

  1. Tja ik hoopte jaren geleden dat de voyeur-tv een hype zou zijn, d.w.z. snel opkomen en snel weer aftaaien, maar het heeft niet zo mogen zijn. Een groot deel van de huidige tv-programma’s valt in de categorie voyeur-tv; bij anderen ‘naar binnen kijken’ die zich willen laten make-over’en, die op de spoedeisende hulp terecht komen (“Zou hij het overleven? Kijk verder na de reclame!”), de 101ste die een B&B begint in verweggistan zonder de taal te kennen of zich anderszins te hebben voorbereid, of die bij de Rijdende Rechter terecht komen omdat een boom over de erfgrens van de buren is gegroeid. In de goeie ouwe tijd hadden we 3 tv-zenders, tegenwoordig hebben we er minstens 10 en al die zendtijd moet gevuld he, desnoods met diarree die nergens over gaat…

  2. Hans Knot schreef:

    zwartkijkers waren er vroeger met slechts Nederland 1 en 2, dus voor 1969. Ze dulden niet de plichten te voldoen voor het betalen van de kijk- en luistergelden. Dit diende driemaandelijks te gebeuren op het Postkantoor en het betaalstrookje diende je bij de televisie te bewaren. Kreeg je controle en je had geen bewijs dan volgde inbeslagname. TV kijken doe ik sporadisch en kan me dus geen voyeur noemen. Gelukkig maar

  3. Harmiena Nora schreef:

    Grappig, vier woorden voor wat de Duitsers in 1 keer ‘schadenfreude’ noemen 🙂

  4. Wieneke schreef:

    Het gaat nog wat dieper, denk ik. Het zien van andermans ellende maakt je tevredener over je eigen leven en hoe jij het allemaal voor elkaar hebt. Bijvoorbeeld: nou, ik dacht dat mijn huis een rotzooitje is, maar moet je nu eens zien…. bij die mensen ligt het van onder tot boven vol met troep. Dan valt het hier nog heel erg mee.
    Ik geloof niet, dat dit soort ‘gluren bij de buren’ als puur leedvermaak kan worden gezien. Het is baggertelevisie natuurlijk, maar kennelijk voorziet het toch in een behoefte. Misschien leren de kijkers er nog iets van? Hoe het niet moet, bedoel ik.


Geef een reactie op Wieneke Reactie annuleren

Deze site gebruikt Akismet om spam te bestrijden. Ontdek hoe de data van je reactie verwerkt wordt.