Lamlendig gewauwel over uiterlijkheden
Geplaatst op: 11 april 2018 Hoort bij: De actuele wereld, Familie 13 reacties
Het lamlendige gewauwel over de outfit van SP-kamerlid Peter Kwint doet me weer denken aan wijlen mijn oud-tante Annie. Zij zeulde bijna een halve eeuw geleden eens met een koffer door de Groninger Herestraat op weg naar het Hoofdstation. Het ding was overbeladen en loodzwaar – voortdurend moest ze het even neerzetten, om haar uitgerekte armen wat rust te gunnen.
Maar als de nood het hoogst is, zo weet men van oudsher, is de redding nabij: daar kwam uit de tegenovergestelde richting warempel een jongeman die haar grootmoedig zijn belangeloze hulp aanbood. “Hij was werkelijk keurig gekleed”, aldus tante Annie achteraf. Dat had voor haar de doorslag gegeven om deze jongeman te vertrouwen. Ze overhandigde hem dus de koffer, maar in plaats van met haar mee te blijven lopen, sloeg hij plotseling een zijstraat in en verdween razendsnel uit zicht. En toen ze bij de politie aangifte kwam doen, hadden ze daar wat meewarig zitten lachen.
Een keurige verschijning is, kortom, nog geen garantie voor keurig gedrag. Ik heb liever eerlijke achenibbisj dan schone schijn die een rot gemoed bedekt en durf zelfs de stelling aan, dat er in Nederland oneindig veel meer laaienlichters in keurige pakken rondlopen, dan in shabby kloffies of pluizige slobbertruien. Kijk alleen maar even bij de hogere echelons bij allerlei banken, die nu weer hun gang mogen gaan, tot wij hun tekorten weer aan mogen zuiveren.
Kamerleden zoals mevrouw Arib, die van zo’n bijzaak een hoofdzaak maken, laden de verdenking op zich dat ze hoofdzaken maar bijzaak vinden. De oplichters van deze samenleving, die met onze bagage aan de haal gaan, zijn ze er maar wàt dankbaar voor.
groninganus 
Ik moet het eigenlijk wel eens zijn met Mw. Arib. De uitleg van Dhr.Kwint dat hij haast had van een vorige ‘afspraak’ (dus daar ook blijkbaar dat T-shirt droeg) kan bij mij niet wassen. De man is een Kamerlid, en als zodanig behoort een redelijke mate van decorum te tonen. ( En misschien een nieuw horloge ?)
Ik kan je niet volgen in je redeneringen Harry… En de duiding ‘lamlendig gewauwel’ vind ik eerlijk gezegd geen recht doen aan de intentie van mw. Arib. Het gaat hier niet om betrouwbaarheid… Ook iemand die in z’n nakie loopt kan immers betrouwbaar zijn. En met alleen een onderbroek aan is Kwint ook vast nog een goed kamerlid. Maar als samenleving hebben we bepaalde ongeschreven omgangsvormen/normen ontwikkeld. Eén daarvan is dat het wel zo netjes is om in bepaalde representatieve functies je netjes te kleden. Puur uit respect, fatsoen etc… En ik waardeer het zeer dat mw. Arib dhr. Kwint daar op wijst.
In de jaren 70 en 80 hebben we meegemaakt dat heel geitenwollensokkenlinks-Nederland zich tegen dergelijke ongeschreven fatsoensregels wilde af zetten. En het spreken over ‘normen en waarden’ was toen al helemaal taboe. Maar zo langzamerhand komen we er als samenleving toch wel achter dat het voor de nodige samenhang in onze maatschappij wel belangrijk is dat we bepaalde gezamenlijke uitgangspunten hanteren en hoog houden. En laat dit er een van zijn…
Hoe dan ook, de man zit er voor hen die hem gekozen hebben. Die kiezers zullen zijn outfit ongetwijfeld waarderen.
Dat zal zo zijn. Maar het gaat er ook om dat er een gezamenlijke ongeschreven grens gehanteerd wordt… Grenzeloosheid kan verzanden in chaos en anarchie. Stel je idd eens voor dat een kamerlid nudistische ambities blijkt te hebben…. Dan is het einde toch zoek ? En bij een gezamenlijke grens zijn er ook altijd mensen voor wie die grens te hoog ligt (zoals voor Kwint in dit geval), maar die zullen zich omwille van de grotere context, toch daar naar moeten schikken.
Sorry hoor, maar een nudistisch kamerlid is puur denkbeeldig. En die ongeschreven regels – wie bepaalt die eigenlijk? – komen neer op onwenselijk conformisme, dat de representativiteit van de kamer voor onze de facto multiculturele samenleving ondergraaft.
Alsof bewust onconformistisch gedrag een positieve bijdrage levert aan de representativiteit van de kamer of onze multiculturele samenleving…. Een samenleving is meer dan alleen de geschreven regels en wetten. Er ligt een geheel aan historisch gegroeide ongeschreven regels aan ten grondslag, of zo je wilt ‘normen en waarden.’ Juist omwille van die multiculturele samenleving is het goed om je daar van bewust te zijn en er niet onnodig vaag over te zijn. Anders heb je kans dat je bv van die rare uitwassen krijgt, bijv. die waarbij een man (vanwege zijn overtuiging) het normaal vindt dat je een vrouw geen hand geeft. Terwijl wij als samenleving toch van mening zijn dat dat niet netjes is.
Mevrouw Arib had groot gelijk met haar opmerking. Natuurlijk is het niet zo dat keurige kleding een garantie is voor goed gedrag en voorbeeldigheid. Daar gaat het ook helemaal niet over. Men hoeft van mij in ’s lands vergaderzaal echt niet superdeftig erbij te zitten, maar dit is gewoon een soort minachting voor andere mensen in het gezelschap. Zo van: ik kan me dit wel permitteren want ik heb erge haast gehad. Kom nou! Omkleden duurt drie minuten, hoor.
Dank U. Precies wat ik bedoelde.
De gemiddelde SP-kiezer ziet waarschijnlijk liever een minder goed geklede volksvertegenwoordiger die voor hun belangen opkomt dan een in driedelig kostuum gestoken VVD-er die vooral zijn eigen belangen op vaak duistere wijze probeert te behartigen. En die gedachtegang kan ik eerlijk gezegd heel goed volgen.
Oh, please !
Ja, ik kan d’r ook niks aan doen … 😉
Bij bepaalde gelegenheid hoort bepaalde kleding. Je gaat niet in jaquet naar het strand of in zwembroek naar de kamer. Goede omgangsvormen vereisen respect en beleefdheid voor je omgeving en niet een gorilla-achtige borstklopperij van kijk mij eens onaangepast zijn. SWie dit niet inziet mist elementair sociaal inzicht lijkt me.
Bovendien kun je de effectiviteit van je optreden erdoor schaden. Het gaat niet meer over wat je zegt, maar wat je aanhebt. En als iemand in clownscostuum naar een vergadering gaat, zal men zijn standpunten dan wel serieus nemen, tenzij die vergadering een clownsconventie is. Dan is het weer wel passende kleding.
Mw Arib had dus groot gelijk en beschermde eigenlijk dhr Kwint, alleen had die het niet door. Verder het mw Arib de taak te waken voor het aanzien van de Kamer, dat Kwint n.m.m. te grabbel gooit.
Het lamlendig gewauwel lijkt me te komen van mensen die Kwint-gedrag goedpraten.
Hier lijkt mij ook een taak te liggen voor de immer correct en smaakvol geklede fractievoorzitter van Kwint!