AH-Erlebnis

Wil bij de AH, waar het tussen half negen en negen uur nog vrij rustig is, maar wel een bejaard echtpaar gezellig samen aan het shoppen is, na mijn race langs de schappen mijn kar terugzetten in het voorportaal. Zie echter net een vrouw (ca. 30) van buiten binnenkomen en denk: “Wacht maar even, Harry”.

Correcte intuïtie! Terwijl veel mensen de handvatten van hun winkelwagentjes desinfecteren, doet deze vrouw dat niet. Ze begint na het wegnemen van haar kar uit de karrenrij ook prompt en met overtuiging te niezen en doet totaal niets om verspreiding van haar niesdruppels in het voorportaal tegen te gaan. Houdt, als ze mijn afkeurende ponem ontwaart, wel schielijk een hand voor haar mond, in plaats van haar snufferd in een elleboog te begraven. Is vast bang dat haar suède jasje anders naar de stomerij moet.

Heb haar maar even voorgedaan hoe dat moet. Ze zag me wel, maar negeerde me natuurlijk. Waarop ik maar even heb gezegd hoe ik over haar dacht. Had haar beter beleefd en civiel kunnen vragen of ze dat nou ook doet waar haar vader en moeder bij zijn, maar zoiets bedenk ik helaas pas achteraf, op de fiets naar huis.

Vernam net via het nieuws dat de helft van het zorgpersoneel er de brui aan wil geven, uit angst voor een tweede golf. Nou die komt er geheid. Wat mij betreft maken we Engelsmanplaat gereed als kamp voor alle zultkoppen die het nu nog niet weten, sorry: die het niet willen weten. Mogen ze elkaar daar verzorgen. Voor de types die wadlopend terugkeren naar het vasteland verzinnen we dan nog wel iets.