Monumentendagrondje
Geplaatst op: 12 september 2021 Hoort bij: Kunsten, Westerkwartier 6 reactiesHoewel er een groot Monumentendag-spandoek voor de westelijke gevel hing, bleek de kerk van Hoogkerk, ook in weerwil van diverse aankondigingen, gesloten, Tenminste, om twintig voor twaalf ’s ochtends was dat zo. Daarom de buitenkant maar wat beter bekeken. Dit is het koor, oorspronkelijk uit de dertiende eeuw:
Via de nieuwe brug van Aduard, het pad langs Fransum en de Ezinger Zuiderweg binnendoor naar Ezinge gefietst. Achter het transportbedrijf bij de Medenerweg (daar waar het pad naar Fransum afsplitst), lagen deze schapen in een afgeperkt stukje berm. Na gedane arbeid is het goed rusten:
De kerk van Ezinge. Net als die van Hoogkerk uit de dertiende eeuw. Bij de beroemde opgraving van de dorpswierde wilde Van Giffen hem laten slopen:
Kansel uit 1721 met de vier evangelisten – Lukas:
Angelsaksisch? potje in een vensternis:
Grafsteen van Abeltien (ook wel Abelia) Millema (of Mellema) uit 1679. Van de 12 biografische regels zijn er 3 aan haar gewijd en 9 aan haar man. Samen schonken ze de kerk divers avondmaalsgerei (meerdere schotels en een beker):
De regels van Psalm 27 vers 4, zoals ze eind zestiende, begin zeventiende eeuw op de koormuur zijn geschilderd:
Gesneden leeuw op herenbank, begin achttiende eeuw:
De betrekkelijk lage toren bij de kerk met de vroegere kosterij en school:
Via grazige weiden over de Oldijk terug naar Den Ham:
In de kerk daar – springend paard op grafsteen:
Rococo kerkbanken:
‘Penwerk’, maar dan van een steenhouwer, op de grafsteen van Trijntien Jans Nienhuis, de vrouw van een Ommelander bestuurder, uit 1783:
Snijwerk op de meest bewerkte bank: een mand met bloemen en vruchten:
Wapen op het graf van een Hamster Schepper (waterschapsbestuurder), 1724. Dat dubbel doorschoten hart komt ons weer bekend voor:
Nog een blik achterom – behalve misschien de ondermuren is het kerkje nauwelijks drie eeuwen oud, en daarmee een jonkie onder de Ommelander kerken:
groninganus 
Mooie foto’s van de kerk, in Scheemda kon je onder in de toren een film zien met als titel “de mysterie van Ol kerke, mooi gemaakt, ol kerke lag vroeger noordelijker.
Klopt, toen het wegcunet van de A7 daar gegraven werd, kwam hij tevoorschijn, op een plek waar hij al verwacht werd door, ik meen, Jan Pieter Koers. Er is wat later ook een opgraving geweest.
Jan Pieter Koers weet veel van de opgravingen en heeft er enige jaren terug op een avond van de Historische vereniging Scheemda e/o over gesproken.
Mooie monumenten rit, Harry. Die schapen heeft men denk ik niet voor hun wol, met al die rode verf erop. Maar waarom zoveel tuig aan de ene? Toch geen trekschaap ?
Aann dat tuig hangt onder de ram een ‘stempelkussen’ met de bijbehorende oranjerode verfvoorraad. Als de ram de ooi gedekt heeft, is dat te zien aan de afdruk van het stempelkussen . 🙂
Bedankt, Harry. Ik zal nooit meer als vanouds naar een geverfd schaap kijken.