Centraal Drents toertie
Geplaatst op: 21 juli 2024 Hoort bij: Drenthe 6 reactiesBij Amen en Elp in de buurt spierwit bloeiende aardappelveldden:
Het lijken wel kleine hortentsia’s:
Ze te zien, worden ze bespoten (tegen de fytoftora?):
Klootschieten is een wintersport – klootschieten doet men over hard bevoren wegen. In Elp doen ze d’r ’s zomers an:
Onderweg naar Westerbork vroeg ik me af of hier die spoorlijn gelegen had::
Brandhout, als men liever bij de open haard zit, in plaats van de poten te vernikkelen bij zo’n klootschieterij:
Beste bulte huusbraand:
Entree Westerbork:
’t Wapen van de voormalige gemeente op ’t aole gemientehoes (ze zegt d’r hoes in plaats van huus):
Kerk van Westerbork met regenboogvlag:
Zo’n wit eerpelveld gef wel een mooie achtergrond bij een takkie met liesterkrallen:
Boswal bij Zwiggelte waar alleen de bomen zijn overgebleven om het Schotse hoornvee schaduw te geven:
Zwiggelte – keuterij met plastic luifel:
Markesteen die de grens tussen Zwiggelte en Hooghalen markeert:
De asteroïde die over een tijdje een eind aan onze beschaving gaat maken, krijgt bij Beilen een aparte gedaante:
TV-zendmast Hoogersmilde vanaf de Beilervaart:
De laatste brug voor het afzwaaien – de Norgerbrug. Naar rechts gaat de Drentse Hoofdvaart naar Assen; naar links voet de Norgervaart naar Norg:
Averell Dalton uit de Lucky Lukestrip is uit Veenhuizen ontsnapt en heeft als potloodventer een fijn plekkie bij de weg in Zuidvelde gevonden:
groninganus 
Zo te zien fietste je over de weg van Elp naar Westerbork. Daar is nooit een spoorlijn geweest, het spoor naar het kamp liep vanaf Hooghalen.
Toevallig wandelde ik daar deze week nog, en de uitbundige aardappelbloei viel mij ook al op.
Weer prachtige foto’s
Voor zover ik me herinner van mijn laatste bezoek was er inderdaad een spoorlijn nabij Hooghalen dat de aftakking had naar het Kamp. Nu een wandeltraject.
Nou heb ik toch ruim 20 jaar in de gemeente Westerbork gewoond, waarvan 8 jaar in Westerbork zelf, maar herken eigenlijk niks ervan op de foto’s die je toeschrijft aan Westerbork. Zal meespelen dat ik er sinds het overlijden van mijn vader in 2004 nauwelijks nog geweest ben en de tijd dat ik er woonde eindigde in 1964.
Dat ze er ‘hoes’ zeggen ipv ‘huus’ was in mijn kindertijd altijd een gedoe; mijn ouders waren beiden geboren en opgegroeid in de gemeente Westerbork. Mijn moeder in Orvelte, (noordkant v d gemeente) en mijn vader in Bruntinge, ten zuiden van westerbork. Mijn moeder was gewend aan de lange u-klank en vond dat het enig juiste, maar in Bruntinge was de oe-klank gebruikelijk. Voor ons kinderen nogal verwarrend. Gevolg was dat we buitenshuis de oe-klank gebruikten en binnenshuis de uu-klank, om te voorkomen dat mama erover viel.
Zal toch eens bij ’t Huus van de Taol navlooien waar de uu-/-oe-grens ongeveer loopt. Geert Kocks heeft dat ook vast en zeker wel uitgedokterd
Taalgeleerden van een generatie eerder dan Geert Kocks waren druk bezig et die uu en oe-klanken.